tisdag 7 januari 2014

๗ ม.ค. ๕๗ ... รายงานข่าวม็อบนกหวีด จากคนป่วย รพ.จุฬา ....


อ๊าาาาา  ..... ข่าว ความเหลืองเจ้มจ้น ปน สลิ่มจ๋า ของ บุคลากร รพ.จุฬา แห่งนี้เล่าลือกระหึ่มไปทั้งเมือง
วันนี้ มีภารกิจ ต้องเข้ารายงานตัว กับ นายแพทย์ที่นัดไว้ ตามหน้าที่ของผู้ป่วยที่ดี มีวินัย
ก็อด หวั่นไหว ใจ มิได้  ว่าจะไปเจอ มวลมหานกหวีดเข้า เราอาจตกใจโกยอ้าวข้ามถนนรถบี้หัวเละซะเปล่าๆ
เดินข้ามสะพานลอยฟ้า จากศาลาแดง ผ่าน สีลม เข้าสู่โรงพยาบาล
ไอ๊หยา .... ขาสั่น ใจหวิว เลย แผงขายสายธงชาติ นกหวีด โบว์ข้างโบ๋ เอ๊ย โบว์ธงชาติ เพรียบ
แม่ค้าพ่อค้า นั่งจ้องเขม็งดูคนเดินผ่านไปผ่านมา เหมือนจะค้นหาว่า ใครมันไม่รักชาติวะ ไม่อุดหนุนนกหวีดสักอัน แสดงว่า ขี้ข้าทักสิน ชัวร์
เดินเข้าประตู รพ. โอ้แม่จ้าว เดี๋ยวนี้ มี ธนาคาร กรุงเทือกเอ๊ยกรุงเทพ กะ ธนาคารไทยพานิด
มาแข่งกันเปิดสาขาใน รพ.ซะด้วย แต่งซะหรูเลย เข้าทีเข้าท่านะ ไม่ได้ว่าอะไร เอาค่าเช่า มาอุดหนุนการบริหารงาน รพ. ดีจัง
กวาดตาไปรอบตัวสแกน ม็อบผู้ป่วย ม็อบญาติผู้ป่วย ม็อบหมอ ม็อบพยาบาล(น้องพยาบาล รพ.นี้ สวยที่สุดในประเทศไทย)ด้วยความระมัดระวัง
ฮิฮิ...จาก ชั้น1 ยันชั้น 4 สรุปได้ ดังนี้
ในหมู่คนนับพัน มีคนห้อยสายธงชาติ อยู่ 1 คน เป็น จนท.หน่วยทะลวงโลหิต หุ่นแตงโม (ลูกเขียวๆ นะ มะใช่ แตงโมของไอ้โน่)
เทอใช้ ห้อยบัตร จนท. ไม่ได้ใช้ห้อยนกหวีด แสดงเป็นนัยๆ ว่า ช๊านคือแม่ยกเทือก นะ เฟ๊ย
แล้วก็เจอ แถบธงชาติ ติด แขนเสื้อหนึ่งแถบ ผู้ติด เป็น คนป่วยสาวแต่หน้าเหี่ยวมักๆ ผมเผ้ายุ่งเหยิง แสดงว่าเพิ่งกลับจากม็อบ
กำลัง ขำๆว่า ไม่เจอ นกหวีดสักอัน แหม...หลงหวาดผวาซะแทบตาย
โอ้แม่จ้าว หันไป เจอเข้าพอดี ไอ้หนุ่มหน้าตาไม่เต็มเต็ง เดินห้อยนกหวีด คล้องด้วยสายธงชาติ เดินสวนมา
ฮิฮิ ทั้งโรงพยาบาล เจอนกหวีด อันเดียว
ระหว่างรอเจาะเลือด (วันนี้ มีคนมาเจาะเลือดมากมหาศาลจริง(จนท.เขาว่างั้น) ร่วมสองพันคน)
นั่งคุยกะ เพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย รอบๆตัว สรุปเป็นเสียงเดียวว่า
ไอ้ สัดกะเทือกโว๊ยยยย เลิกบ้าซะทีเถอะมรึง จะไปตายโหงตายห่าที่ไหนก็ไป

               
 

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar