หากวันไดไร้อดทน กูจักโค่น” เทวดา “...ทุกเรื่องราวที่สับสน เพียงเพราะคนเพียงคนเดียว

 
ขุนเขาบอก :
 
หากวันไดไร้อดทน กูจักโค่น” เทวดา “.........
ทุกเรื่องราวที่สับสน เพียงเพราะคนเพียงคนเดียว
แค่คนแก่หนังเหี่ยวๆ เดินคนเดียวยังไม่ไหว
แต่มีคนมาแอบอ้าง ภาพที่สร้างดูวิไล
 
ครอบงำจิตครอบงำใจ แต่สมัยอดีตกาล
นำมาอิงนำมาอ้าง ให้เลือกข้างให้เลือกสี
ให้หลงใหลในความดี ชีพพร้อมพลีทุกสถาน
ปลุกใจคนทุกหย่อมหญ้า ให้รักษาบริบาล
 
ใครหมิ่นสีมีประหาร แห่ประจานนครา
ธรรมนูญบุญไม่ถึง กูกลัวมึงจึงสั่งสาน
เข้าห้ำหั่นประจัญบาน ป้องกันการครหา
ตลก.เป็นของกู กูจักอยู่คู่โลกา
 
อยู่เลี้ยงหมูอยู่เลี้ยงหมา เป็นปู่ย่าห้าร้อยปี
เยี่ยงนี้หนอตอแหลแลนด์ ช่างแร้นแค้นความผ่องใส
ต้องหมอบราบกราบกันไป เป็นแค่ไพร่ไร้ศักดิ์ศรี
ตราบชั่วลูกตราบชั่วหลาน ต้องกราบกรานทุกกรณี
 
ไพร่สถุนบุญไม่มี ถูกไอ้อีมันบีฑา
ต้องจมปลักอีหลักอีเหลื่อ เพียงเพราะเกลือมันเป็นหนอน
เพียงเพราะหาฐานันดร ต้องสั่นคลอนด้วยตันหา
กอ กอ ตอ. ตอ ลอ ออ. จึงเพียงพอพ่อให้มา
 
ตัดสินความตามบัญชา ดอ ชฎาเข่นฆ่าคน
เห็นต้องแจวแล้วน้องพี่ พอกันทีกับความหวัง
ตราบไอ้อีมีพลัง ก็อย่าหวังฟังเหตุผล
แต่อยากบอกออกทีวี บอกไอ้อีกูก็คน
หากวันไดไร้อดทน กูจักโค่น” เทวดา