โดย สายลมรัก
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
"เริ่มต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาลงไปกลายเป็นบ้องกัญชา"
เมื่อเริ่มต้น ต้านนิรโทษ พอเคลิ้มได้ที่ กำนันก็อยากจะมาตามมาตรา ๗ ผลก็เป็นอย่างที่เห็น
เตี้ยลงสาละวันเตี้ยลง เตี้ยลงสาละวันเตี้ยลง จนต้องไปอาศัยอยู่กันในสวนลุม อย่างที่เห็น
ซึ่ง ก็ยังไม่รู้ว่า จะไปเบียดเบียน น้อง ๆ ที่ยืนทำมาหากินอยู่รอบสวนลุม กันในรูปแบบไหน เก็บค่าคุ้มครอง หรือ กินฟรี ยังไม่เป็นที่รู้ได้
วันนี้ ยุทธศาสตร์ สะเปะสะปะ จับต้นชนปลายไม่ถูก หล่อเลี้ยงสาวกกันด้วย เรื่องเพ้อเจ้อ โกหก จมอยู่กับมโนเพียงอย่างเดียว ในยามค่ำคืน
เมื่อตื่นเช้าขึ้นมา ก็เหลียวซ้ายแลขวาว่า "วันนี้จะเดินไปหาเรื่องใครที่ไหนบ้าง" เสร็จแล้วก็กลับมา เพ้อเจ้อ ด้วยมโนล้วน ๆ กันต่อไปอีก เป็นอย่างนี้ ทุกวี่ทุกวัน มันจึงกลายเป็นงูกินหาง วนลูป ซ้ำไปซ้ำมา ผมก็ยังหาเหตุผลไม่เจอว่า ที่กระทำอยู่ทุกวัน ๆ นั้น มันก่อให้ประชาชน ยอมรับ หรือเกิดความศรัทธา ในคุณความดีตรงไหน มันก่อให้เกิด แรงฉุด พลังในการต่อสู้อย่างไร กับพฤติกรรมดังกล่าว
ประชาชนส่วนใหญ่มีแต่เอือม กับ เอือมมาก ถึง เอือมมากที่สุด...
สังเกตบ้างไหมครับว่า คนข้าง ๆ ชักมีการชิ่งหนีแล้ว (ฮา)
ไอ้ที่เคย แจ๋น ๆ ๆ ๆ บนเวที ตอนนี้ บอกไปล้างบาปมาแล้วทุกคนหายกัน
ไอ้ที่เคยทำเท่ห์ร้องเพลง ใจนักเลง ก็มีข่าวร้องไห้ออกสื่อ บอกโดนกลั่นแกล้งไม่ให้ไปแสดง
ผมยังไม่รู้ว่า ญาณี ดาราณีนุช ฯลฯ ยังเปิดเวที แสดงล้อเลียน อยู่อีกหรือเปล่า
ไอ้ ที่ เคยแทงว่า ถ้าชนะ อย่าลืมฉัน..ต่างมุดดินหนีหายไปทีละคนสองคน ไม่เชื่อถาม จำลอง สนธิ สุริยะใส ดูสิ ทำไมช่วงนี้...เงียบจนน่าใจหาย
มองมาที่ พุทธอิสระ ขานั้นก็รอจังหวะ จะเป็นแกนนำแทนกำนัน และอีกไม่นาน กำนันจะโดนหอกข้างแคร่ นี่แหละ ชิงการเป็นตัวแทนการเจรจาแทน (พนันกันมั้ย)
มอง มาที่ มวลมหาประชาชน ลดลงฮวบ ๆ ชนิดน่าใจหาย และยังคงมีแนวโน้มว่าจะลดลงไปกว่านี้เรื่อย ๆ จนในที่สุด ก็จะเหลือแต่เฉพาะการ์ด กับคนขายของ
เหตุผลมีข้อเดียว ความเลวทำให้เสื่อมและที่สำคัญ เสื่อมแล้วก็เสื่อมเลย วันสองวันมานี้ ผมเห็นกำนัน ชักเอาเรื่อง ปฏิรูปกลับมาปัดฝุ่นใหม่อีกแล้ว แต่คงจุดติดยากแล้วครับ เพราะไม่ว่ามองไปมุมไหน มันก็อ่านออกได้ง่ายว่านี่คือ "ปาหี่" ให้เวลามาตั้งสามเดือน พิมพ์เขียวอะไรก็ไม่ออกมา
สภาประชาชน มาจากไหน ก็ยังคงใบ้กินเหมือนเดิม นี่ถ้าผมเป็นเจ้าของวิกที่กำนันเช่าที่แสดงลิเก หละก็ ผมกระซิบบอกกำนัน ขอเคลียค่าใช้จ่ายแล้วหละครับ ตอนเลิกจะได้ไม่ยุ่งงานนี้ ใกล้จบแล้วครับ รอแต่ว่าเมื่อไหร่ จะมีเสียงตระโกนขึ้นไปบนเวทีว่า " ช้อยเก็บฉาก"
เมื่อเริ่มต้น ต้านนิรโทษ พอเคลิ้มได้ที่ กำนันก็อยากจะมาตามมาตรา ๗ ผลก็เป็นอย่างที่เห็น
เตี้ยลงสาละวันเตี้ยลง เตี้ยลงสาละวันเตี้ยลง จนต้องไปอาศัยอยู่กันในสวนลุม อย่างที่เห็น
ซึ่ง ก็ยังไม่รู้ว่า จะไปเบียดเบียน น้อง ๆ ที่ยืนทำมาหากินอยู่รอบสวนลุม กันในรูปแบบไหน เก็บค่าคุ้มครอง หรือ กินฟรี ยังไม่เป็นที่รู้ได้
วันนี้ ยุทธศาสตร์ สะเปะสะปะ จับต้นชนปลายไม่ถูก หล่อเลี้ยงสาวกกันด้วย เรื่องเพ้อเจ้อ โกหก จมอยู่กับมโนเพียงอย่างเดียว ในยามค่ำคืน
เมื่อตื่นเช้าขึ้นมา ก็เหลียวซ้ายแลขวาว่า "วันนี้จะเดินไปหาเรื่องใครที่ไหนบ้าง" เสร็จแล้วก็กลับมา เพ้อเจ้อ ด้วยมโนล้วน ๆ กันต่อไปอีก เป็นอย่างนี้ ทุกวี่ทุกวัน มันจึงกลายเป็นงูกินหาง วนลูป ซ้ำไปซ้ำมา ผมก็ยังหาเหตุผลไม่เจอว่า ที่กระทำอยู่ทุกวัน ๆ นั้น มันก่อให้ประชาชน ยอมรับ หรือเกิดความศรัทธา ในคุณความดีตรงไหน มันก่อให้เกิด แรงฉุด พลังในการต่อสู้อย่างไร กับพฤติกรรมดังกล่าว
ประชาชนส่วนใหญ่มีแต่เอือม กับ เอือมมาก ถึง เอือมมากที่สุด...
สังเกตบ้างไหมครับว่า คนข้าง ๆ ชักมีการชิ่งหนีแล้ว (ฮา)
ไอ้ที่เคย แจ๋น ๆ ๆ ๆ บนเวที ตอนนี้ บอกไปล้างบาปมาแล้วทุกคนหายกัน
ไอ้ที่เคยทำเท่ห์ร้องเพลง ใจนักเลง ก็มีข่าวร้องไห้ออกสื่อ บอกโดนกลั่นแกล้งไม่ให้ไปแสดง
ผมยังไม่รู้ว่า ญาณี ดาราณีนุช ฯลฯ ยังเปิดเวที แสดงล้อเลียน อยู่อีกหรือเปล่า
ไอ้ ที่ เคยแทงว่า ถ้าชนะ อย่าลืมฉัน..ต่างมุดดินหนีหายไปทีละคนสองคน ไม่เชื่อถาม จำลอง สนธิ สุริยะใส ดูสิ ทำไมช่วงนี้...เงียบจนน่าใจหาย
มองมาที่ พุทธอิสระ ขานั้นก็รอจังหวะ จะเป็นแกนนำแทนกำนัน และอีกไม่นาน กำนันจะโดนหอกข้างแคร่ นี่แหละ ชิงการเป็นตัวแทนการเจรจาแทน (พนันกันมั้ย)
มอง มาที่ มวลมหาประชาชน ลดลงฮวบ ๆ ชนิดน่าใจหาย และยังคงมีแนวโน้มว่าจะลดลงไปกว่านี้เรื่อย ๆ จนในที่สุด ก็จะเหลือแต่เฉพาะการ์ด กับคนขายของ
เหตุผลมีข้อเดียว ความเลวทำให้เสื่อมและที่สำคัญ เสื่อมแล้วก็เสื่อมเลย วันสองวันมานี้ ผมเห็นกำนัน ชักเอาเรื่อง ปฏิรูปกลับมาปัดฝุ่นใหม่อีกแล้ว แต่คงจุดติดยากแล้วครับ เพราะไม่ว่ามองไปมุมไหน มันก็อ่านออกได้ง่ายว่านี่คือ "ปาหี่" ให้เวลามาตั้งสามเดือน พิมพ์เขียวอะไรก็ไม่ออกมา
สภาประชาชน มาจากไหน ก็ยังคงใบ้กินเหมือนเดิม นี่ถ้าผมเป็นเจ้าของวิกที่กำนันเช่าที่แสดงลิเก หละก็ ผมกระซิบบอกกำนัน ขอเคลียค่าใช้จ่ายแล้วหละครับ ตอนเลิกจะได้ไม่ยุ่งงานนี้ ใกล้จบแล้วครับ รอแต่ว่าเมื่อไหร่ จะมีเสียงตระโกนขึ้นไปบนเวทีว่า " ช้อยเก็บฉาก"
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar