ขุนเขาบอก:
 " มึงถึงไม่อายกันเลย".......
ท่าจะล่ม ไม่สมราคาคุย. อุ้ยอ้าย
เรื่องค้าขาย. ตายสนิท. ปิดบ้านหนี
เศรษฐกิจ ติดกระดูก  ทุกกรณี
กฎุมพี. ไม่กี่ราย. กลายพระยา
ยกมาตั้ง. ขึ้นนั่งแท่น. แสนจะง่าย
ออกจากค่าย. กลายเป็นโจร. คนผวา
ปล้นนคร. ตอนรุ่งสาง. ล้างนรา
เจ้าพระยา. ให้ท่าตั้ง. นั่งนคร
ลุโทสะ. โมหะเขลา. เจ้าโอหัง
สติสตัง  ไม่ค่อยดี. ผีมันหลอน
ได้เป็นใหญ่. ไหงไม่เชื่อง. เขื่องนคร
กลับราญรอน. ล้างนรา. ประชาชน
สยามเอย. สยามลา. เจ้าพระยาเศร้า
สิทธิ์ของเรา. เขาฉุดคร่า. ตาถลน
เสรีภาพ. ต้องกราบเขา. เรามันจน
เสรีชน. โดนกักขัง. ฟังมันอวย
ระทวยทด. ประชดเฉือน น้ำเปื้อนหน้า
คือน้ำตา. ประชาราษฎร์ อำมาตย์เหวย
ประเทศล่ม สมใจแล้ว. แม้วยังรวย
ระทดระทวย. มวยมันล้ม. ต้มคนดู
บทสุดท้าย. ออกลายล้า. ประชารัฐ
ตายคาวัด. มัดตราสัง. นั่งเกาหู
นโยบาย ไม่อายเขิน. เดินตามปู
ฤาเนื้อปู. อร่อยหลาย " มึงถึงไม่อายกันเลย".......