เฮ้อที่แท้ก็คือเสี่ยเงินกู้นี่เอง… หมาติดสัด.มันกัดกัน…เสี่ยของฉันเอาน้ำราด ฝูงหมาๆ.พาขยาด…เสี่ยประกาศ.ได้ยินไหม รีบออกจาก.เขตถนน…คนจะเดิน.รีบออกไป ไม่ยอมฟัง.กันใช่ไหม…เดี๋ยวบรรลัย.ทั้งตระกูล...

ขุนเขาบอก :

เฮ้อที่แท้ก็คือเสี่ยเงินกู้นี่เอง…

ท่านเสี่ยที่ว่า…คือลูกป้าพรรณี
มีบารมี…มีคนนับถือ
มีมือหนาใหญ่…บีบลูกไก่ในกำมือ
ผู้คนร่ำลือ…เสี่ยคือผู้สืบสกุล

แอบชอบสีแดง…แต่ต้องแต่งสีเหลือง
กลัวแม่ขัดเคือง…ใส่สีเหลืองเป็นท่านขุน
แก้วแหวนเงินทอง…รับสนองจากนายทุน
เลิกบู๊มาเป็นบุ๋น…Siamีลุ้นรับรางวัล

รางวัลที่ว่า…คือพระยาครองเมือง
เจริญรุ่งเรือง…เมืองสารขัณฑ์
สว่างไสว…ไม่มีไก่มาตีกัน
เชื่อมความสัมพันธ์…เหลืองอำพันแดงอำไพ

หมาติดสัด.มันกัดกัน…เสี่ยของฉันเอาน้ำราด
ฝูงหมาๆ.พาขยาด…เสี่ยประกาศ.ได้ยินไหม
รีบออกจาก.เขตถนน…คนจะเดิน.รีบออกไป
ไม่ยอมฟัง.กันใช่ไหม…เดี๋ยวบรรลัย.ทั้งตระกูล

คำเตือนดัง.ครั้งที่1…ให้พวกมึง.รีบกลับบ้าน
ข้างบ้านเรา.เขารำคาญ…เดี๋ยวจะพาล.ด่าท่านขุน
คำเตือนดัง.ครั้งที่2….ให้ปรองดอง.กับแม่คุณ
หากขัดขืน.ปืนนะคุณ…เตือนเอาบุญ.คุณจะซวย

ฟังไม่ฟัง.นั่งคิดเอา…จะเชื่อเขา.หรือเชื่อเสี่ย
เขาคนนั้น.แสนอ่อนเพลีย…หากเชื่อเสี่ย.จักถูกหวย
อนาคตคือ.เสี่ยใหญ่…เชื่อเสี่ยไว้.จักได้รวย
บ้านเมืองใหญ่.ไปได้สวย…ไม่มีมวย.ให้ใครดู

ยังโง่เง่า.เป่านกหวีด…คนสิ้นคิด.ไอ้เมือกเอ๋ย
ยังเลอะเลือน.เหมือนเช่นเคย…คงไม่เคย.โดนบ้องหู
เตือนไม่ฟัง.ชั่งหัวมึง…ยังดื้อดึง.ไม่ฟังกู
ดอกเบี้ยบาน.ยานถึงหู….เสี่ยเงินกู้.คือกูเอง….เฮ้อที่แท้ก็คือเสี่ยเงินกู้นี่เอง…