จักรภพ เพ็ญแข: Replay พ.ศ.๒๕๔๙

November 23, 2013

 

 ได้ยินคำพูดของ นปช. ว่า นี่คือ “สถานการณ์พิเศษ” ทำให้เกรงไปว่าพวกเราจำนวนหนึ่งจะเผลอคิดว่านี่เป็นสถานการณ์ใหม่ที่เราไม่ เคยผ่านพบกันมาก่อน สถานการณ์ขณะนี้มีความพิเศษก็จริงอยู่ โดยเฉพาะในความหมายว่าไม่ธรรมดาและต้องเตรียมความพร้อมมากกว่าสถานการณ์ปกติ แต่นี่มิใช่สถานการณ์ใหม่แต่อย่างใดเลย แถมต้องย้ำให้บ่อยว่า นี่คือสถานการณ์การเมืองสูตรเก่าที่ใช้กันมานานหลายสิบปีในราชอาณาจักรไทย เพื่อให้มวลชนเสียงข้างมากได้ตระหนักในหัวใจว่า วิบากกรรมเก่าๆ กำลังเกิดกับพวกเราอย่างซ้ำซาก สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปก็แค่ตัวบุคคล ที่ผลัดใบกันไปตามสังสารวัฏ และเทคโนโลยีที่ใช้ในการควบคุมรัฐที่วิวัฒนาการไปบ้างเท่านั้น ส่วนทัศนะใหญ่ในทางการเมืองยังคงเหมือนเดิม นั่นคือปวงชนชาวไทยอย่างเราๆ เป็นเพียงผู้อาศัยในรัฐ ไม่ใช่เจ้าของร่วม ไม่ใช่ผู้ถือหุ้น และไม่มีสิทธิเสรีภาพในการคิดปรับเปลี่ยนสถานะทางการเมืองของตัวเองแต่อย่าง ใด

 เราต้องอย่าสับสนกับการอนุญาตเป็นห้วงๆ ให้พรรคการเมืองและนักการเมืองนอกเครือข่ายเข้าสู่อำนาจได้บ้าง จนกระทั่งคนเหล่านี้ไม่ว่าจะสีใด เข้ามาเอาเปรียบสังคมและปวงชนชาวไทย ไม่แพ้เหลือบฝูงแรก อย่าเผลอนึกว่า นั่นคือการพัฒนาประชาธิปไตย นี่เป็นเพียงวิธีการหนึ่งที่เขาใช้ควบคุม และลดความกดดันจากกลุ่มผลประโยชน์อื่นๆ ในสังคมเท่านั้นเอง เขาให้ผู้คนเหล่านี้เข้ามาหาเศษหาเลย รับงานควบคุมประชาชนแทนเขาในระดับที่ลดหลั่นลงไปจากจังหวัด อำเภอ จนถึงตำบลและหมู่บ้าน ในฐานะที่เป็นลูกน้องต่างระดับเท่านั้นเอง หากมีใครสักคนในกลุ่มนี้เกิด “ก้าวหน้า” ขึ้นมา คนๆ นั้นก็จะถูกกำจัดออกไปจากเครือข่าย ถ้าไม่กำจัด พรรคทั้งพรรคก็อาจถูกถอนใบอนุญาตและถูกตีตราว่าเป็นศัตรูคู่แข่ง โทษทัณฑ์ที่จะได้รับคือการถูกสังหารในทางการเมืองเจ็ดชั่วโคตร

 เรื่องนี้ถ้าถาม ดร.ทักษิณ ชินวัตร อาจไม่ได้รับคำตอบที่สมบูรณ์ เพราะวิบากกรรมของท่านยังไม่สิ้น ใครอยากรู้ลึกซึ้ง ควรกระซิบถามผู้มีประสบการณ์อย่างนายบรรหาร ศิลปอาชา พลเอกชวลิต ยงใจยุทธ นายพิชัย รัตตกุล หรือพลเอกสุจินดา คราประยูร ผู้ที่เป็นนายกรัฐมนตรีมาแล้วหรือเฉียดๆ ย่อมจะรู้ดีกว่าใครว่า ตำนานกรีกที่ว่าด้วยอิคารัสเอาขี้ผึ้งมาทำปีกแล้วบินไปยังพระอาทิตย์ จนปีกหลอมละลาย แล้วร่วงลงมาตายเพราะเข้าใกล้ดวงอาทิตย์จนเกินไปนั้น ทำให้อิคารัสรู้สึกอย่างไรก่อนตาย

 ถ้าอย่างนั้นเรากำลังต่อสู้กับประชาธิปไตยจอมปลอมสูตรที่ ๑ เพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยจอมปลอมสูตรที่ ๒ เท่านั้นน่ะหรือ? คำตอบสั้นๆ คือไม่ใช่ เราเพียงต้องทำใจยอมรับว่าการพัฒนาประชาธิปไตยที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน นั้น ยังมีขั้นตอนมากกว่าหนึ่งที่ต้องฝ่าฟันกันไป ทางเลือกที่ดูจะมีเพียงสองทางนี้ อาจจะยังไม่ใช่ทางเลือกทั้งหมด หรือไม่ใช่ทางเลือกที่นำไปสู่เป้าหมายปลายทาง ท่านนึกภาพว่าเราขับรถไปถึงทางแยกข้างหน้า ป้ายสีเขียวบอกว่ามีเพียง ๒ ทางคือ ซ้ายกับขวา ทางเลือกหนึ่งอาจพาเราไปสู่ทางขาด ซึ่งเราไปไม่ได้ ยกเว้นจะอยากฆ่าตัวตาย แต่อีกทางเลือกหนึ่งก็พาเราเข้าป่าไปเจอสิงห์สาราสัตว์ที่อาจทำอันตรายเรา ได้เหมือนกัน จนบางคนไม่อยากเลือกทางไหนทั้งนั้นและอยากจอดรถอยู่กับที่ตลอดไปชั่วนิรัน ดร์ ซึ่งทำไม่ได้ในชีวิตจริง

 ผมจึงอยากเสนอต่อท่านว่า เลี้ยวไปทางที่ไม่ขาดและทำให้มีโอกาสแล่นรถต่อไปได้ก่อนเถิด สิงห์สาราสัตว์มีอันตรายก็จริง แต่เราก็เป็นมนุษย์ เรามีปัญญาประดิษฐ์เครื่องมือต่างๆ มารับมือกับอันตรายเหล่านี้อย่างคนที่รู้เท่าทันได้เหมือนกัน เขาเป็นสิบแปดมงกุฏ จ้องจะมาเอาเปรียบเรา เราก็ต้องเรียนรู้เกมตกทองและอะไรอื่นๆ ที่เขาใช้โกงกัน เพื่อที่เราจะได้พ้นภัยและเผลอๆ ก็แจ้งความดำเนินคดีเสียเลย ไม่มีเส้นทางไหนในปัจจุบัน ที่ท่านจะไม่เจอคนร้าย สัตว์ร้าย และหลุมใหญ่ๆ กลางถนน

 ประชาธิปไตยมิใช่หลักประกันว่าคนร้ายจะดอดเข้ามาทางประตูและหน้าต่างไม่ได้ แต่เป็นเครื่องมือที่ทำให้ปวงชนมีปัญญา และมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกับคนร้ายในการรับมือกับเขาได้ ผิดจากระบอบเผด็จการแฝงเร้นที่เอารูปทองมาสวมใส่ในร่างคนร้าย และนำเสนอต่อเราในฐานะคนดี จนเราสับสนและร่วมคลั่งไปตามแผนของเขาอย่างไร้เดียงสา ผู้ร้ายที่เรารู้ดีว่าร้ายยังทำอันตรายเราได้น้อยกว่าผู้ร้ายที่เรานึกว่า เป็นผู้ดี

 สิ่งที่กำลังเกิดในขณะนี้จึงมิใช่อะไรใหม่ เป็นพุทธศักราช ๒๕๔๙ ย้อนกลับมาเล่นใหม่ (replay) เท่านั้นเองล่ะครับ ขณะนี้อยู่ในราวเดือนพฤษภาคม หรือมิถุนายนของ พ.ศ.๒๕๔๙ แล้ว จะเคลื่อนถึงวันที่ ๑๙ กันยายนหรือไม่และเมื่อไหร่เท่านั้น

 ใครอยากพยากรณ์เหตุการณ์เหมือนหมอดูแม่นๆ ก็ย้อนไปอ่านลำดับเหตุการณ์เมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๙ เอาเองเถิด.