วันที่สาม...สามัคคีคือพลังอันยิ่งใหญ่่....ร้อยใจมัดเป็นหนึ่งเดียวไม่มีเขาไม่มีเราทุกคนมีค่าของความเป็นคนเสมอภาคกัน มุ่งมั่นสู่จุดหมายเดียวกัน. ร่วมกันลุกขึ้นแสดงพลังบริสุทธิ์อันยิ่งใหญ่ตะโกนก้องพร้อมกัน"บอกฟ้าบอกดิน"บอกชาวโลกให้รู้ว่า ประเทศไทยและประชาชนไทยทั้งประเทศต้องการอยู่ภายใต้การปกครองของระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริง ที่ประชาชนเป็นผู้กำหนดร่วมกัน. ด้วยจิตคารวะ

อักษะในวันนี้.... กับสิ่งที่ผมเห็น

โดย  พรมแดนป่า
ไม่ใช่แค่.....การกลับมารวมตัวกันบนเวทีใหญ่อีกครั้ง ของแกนนำคนเสื้อแดงแบบ

Full Team ....



แต่ผมเห็น.... พลังและไฟของแกนนำ ในการกลับมาเป็นแรงขับเคลื่อนการต่อสู้ของประชาชนอีกครั้ง
ผมเห็น...ความพยายามในการรับฟังคำติชม และความกระตือรือล้นในการปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ ของแกนนำ เช่น เรื่องการจัดการการ์ด และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้ดียิ่งขึ้น .... เป็นบรรยากาศที่ดีในการกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง น่าชื่นชมครับ
สิ่งที่ผมเห็น ...
ไม่ใช่... การกลับมาอีกครั้ง ของมวลชนจำนวนมากจากทุกๆ สารทิศ เพื่อมาฟังแกนนำปราศรัยในเรื่องซ้ำๆ เดิมๆ เต้นรำไปเพลินๆ ในแต่ละวัน



แต่... ผมเห็น มวลชนที่มาพร้อมกับความมุ่งมั่น และจุดหมาย ต้องการมองเห็นเป้าหมายปลายทางของการต่อสู้ ต้องการเห็นความยุติธรรมและประชาธิปไตยที่จับต้องได้
ผมเห็น... การกลับมาของไฟในการต่อสู้ จากผลของความไม่เป็นธรรม การกดขี่และช่วงชิงซึ่งสิทธิที่พวกเขาพึงมีพึงได้
ผมเห็น... พัฒนาการในการต่อสู้ที่เติบโต และเปลี่ยนแปลงไป ทั้งการต่อสู้เชิงสัญลักษณ์ ที่ตรงเป้า ตรงประเด็น
การต่อสู้เชิงเทคโนโลยี ที่จากเดิมเป็นเรื่องของคนหนุ่มสาว เริ่มขยับเข้าสู่วัยผู้ใหญ่มากขึ้น
การต่อสู้เรียกร้องด้วยสิทธิที่ตัวเองทำได้ โดยแต่ละกลุ่มก้อนเริ่มกำหนดทิศทางการเคลื่อนไหวของตัวเอง (e.g. กลุ่มแดงบางคอแหลม ร่วมกันล่ารายชื่อถอดถอนตุลาการศาลรัฐธรรมนูญอย่างต่อเนื่อง)

การช่วงชิงความชอบธรรมในการครอบครอง "ความเป็นชาติ" จากคนกลุ่มหนึ่ง [จากเดิม ที่เรารู้สึกว่าชาติบนสัญลักษณ์ที่ถูกนำไปใช้ กลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจอันเนื่องมาจากพฤติกรรมของคนเหล่านั้น ก็เริ่มมีการนำธงชาติกลับมาใช้อย่างแพร่หลายอีกครั้ง เพื่อเป็นการแสดงออกถึงการต่อต้านการถืออภิสิทธิ์ครอบครองสิ่งที่เป็นของส่วนรวมไปเป็นของตนเพียงฝ่ายเดียว]

สิ่งที่ผมเห็น ....
ไม่ใช่แค่ .... การต่อสู้ของคนเฒ่าคนแก่ บ้านนอกคอกนา ที่ถูกตราหน้าว่ามารับจ๊อบหน้าแล้ง
แต่เป็น.... การต่อสู้ ของผู้ถูกกดขี่ ทุกชนชั้น....
ทั้งผู้สูงวัยผ่านโลกมามาก แต่ยังต่อสู้ด้วยมุ่งหวังจะได้เห็นสิทธิ และความเสมอภาค เท่าเทียมกันของคนในประเทศก่อนตาย
และหน่ออ่อนประชาธิปไตย ที่รอวันเติบใหญ่บนพื้นฐานของการเคารพสิทธิ เสรีภาพ เสมอภาค
สิ่งที่ผมเห็นในวันนี้ .... ไม่ใช่แค่ .... การสูญเสียนักเคลื่อนไหวคนสำคัญของขบวนการต่อสู้ภาคประชาชน
แต่... ผมเห็น... จิตวิญญาณของการลุกขึ้นสู้อีกครั้ง ของเหล่าผู้กล้าประชาธิปไตยทั้งหลาย.... ที่ไม่เคยย่นย่อต่อความตาย และการกดขี่

ผมเห็น การกลับมาอีกครั้งของคนเสื้อแดง
เราจะสู้ จนกว่า เราจะได้รับความยุติธรรมอย่างที่เราสมควรได้รับ ....