......".ข่าวค้นพบซากไดโนเสาร์ที่จุฬา.".......อ.จุฬา เตือน หากรัฐยังเดินหน้าจำนำข้าว เจอคนชั้นกลางจะลุกฮือต่อต้านแน่ สงสัยว่า อ.จุฬา พวกนี้ไม่กินข้าวเป็นอาหารเพราะเป็นสัตว์โบราณ ไม่มีสมองมีแต่กำลังคิดได้แต่เรื่องผลประโยชน์ของตัวเองและพรรคพวก ช่างเป็นพวกที่เห็นแก่ตัวไม่สมควรที่จะเป็นอาจารย์ทำการอบรมสั่งสอนนิสิตนักศึกษาในสถาบันอันทรงเกียรติ เราไม่สงสัยเลยทำไมสังคมไทยจึงเกิดปัญหาไม่มีที่สิ้นสุด สาเหตุมาจากพวกไดโนเสาร์เหล่านี้ที่ไม่รู้จักหน้าที่ของตนเอง แล้วยังออกมาข่มขู่คนในสังคม เราขอแนะนำ อ.จุฬาพวกนี้ให้ไปศึกษางานกับควายและรถไถนาคงจะทำให้ฉลาดขึ้น......

โดย  อำแดงเหมือน

การรับจำนำข้าวเราเห็นว่ารัฐบาลไม่มีทางขาดทุน ประเทศชาติไม่ได้เสียหาย การที่เงินจำนวนหนึ่งไปถึงมือชาวนา ก็จะเกิดการใช้จ่ายและคืนภาษีทางอ้อมคือภาษีมูลค่าเพิ่ม 7% ให้กับรัฐฯ เบื้องต้นแล้วเท่ากับต้นทุนของรัฐลดลงไปร่วมหมื่นล้าน ตามหลักความจริงแล้วคนที่มีเงินน้อยจะใช้จ่ายออกไปโดยเร็วทำให้เกิดเงินหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจคิดเป็นเงินหลายแสนล้านเมื่อเทียบกับเงินที่รัฐฯจ่ายออกไปเบื้องต้นแสนกว่าล้าน เงินที่หมุนเวียนในระบบนี้ก่อให้เกิดการจ้างงาน การใช้จ่าย และการหมุนเวียน อีกหลายรอบซึ่งรัฐฯเองก็จะได้คืนมาอีก 7% ทุกๆบาทที่มีการใช้จ่ายออกไป แค่นี้ก็ไม่ขาดทุนแล้ว นี่ยังไม่นับเงินที่จะได้รับกลับคืนมาจากสต๊อกข้าวที่จะระบายออกไป

หากจะว่ากันตามตัวเลขทางบัญชีโดยตรงก็มีความเป็นไปได้ที่จะติดตัวแดงบ้างแต่ไม่น่าจะเป็นตัวเลขที่สูงนักอาจจะราว 3-4 พันบาทต่อตัน ซึ่งคิดแล้วก็ยังคุ้มที่จะทำ การที่นักวิชาการทั้งหลายโจมตีว่ารัฐขาดทุนโดยมองจากต้นทุนการรับจำนำหักลบกับมูลค่าที่ขายออกไป หักออกจากมูลค่าของค่าจ้างสีข้าวนั้น หากเป็นในรูปของบริษัทจำกัดเราเห็นด้วยว่าบริษัทฯไม่ควรทำ แต่หากมองในรูปของการเป็นรัฐบาลที่บริหารประเทศแล้ว เราเห็นว่าคุ้มค่าอย่างยิ่ง การที่พวกคุณคิดแต่จะเอากำไรจากชาวนา จึงเป็นความคิดที่น่าละอายและนำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์ตระกูลของพวกคุณเป็นอย่างมาก

นอกจากนี้การที่ชาวนามีรายรับที่มากขึ้นมันไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาปากท้องของชาวนาแต่เพียงอย่างเดียว แต่มันหมายถึงการช่วยลดปัญหาสังคม การทะลาะเบาะแว้งในครอบครัว ปัญหาหย่าร้าง การย้ายถิ่นฐานแรงงาน ปัญหาการขาดการศึกษา ปัญหาอาชญากรรมและยาเสพติด ความจริงข้อหนึ่งที่เราไม่อยากให้นักวิชาการเหล่านั้นปฎิเสธคือ ปัญหาปากท้องนั้นเป็นต้นตอของปัญหาหลายๆด้านที่กล่าวมาแล้ว ถามว่าเมื่อคนเรามีเงินจับจ่ายใช้สอย ปลดหนี้ ปลดสินได้ มีเงินส่งลูกหลานเล่าเรียนให้มีการศึกษาสูงๆ มีความสุขกับลูกหลานที่บ้านเกิด ยังจะมีใครที่คิดจะทำผิดกฎหมายต่างๆอีก

ดังนั้นเราเห็นว่าการที่นักวิชาการเหล่านั้นออกมาคัดค้านการจำนำข้าวของรัฐบาลนั้นไม่เพียงแต่เป็นการดับความฝันของชาวนาที่จะได้ลิมตาอ้าปาก ยังเป็นการทำลายประเทศชาติทางอ้อมและขัดขวางความเจริญของประเทศอย่างไม่น่าให้อภัย

หากคุณจะตำหนิเรื่องการทุจริตที่อาจเกิดขึ้น เราเห็นว่าหากมีการทุจริตเกิดขึ้น ก็ต้องจับ ต้องปราบปรามกันไป และหามาตราการอุดช่องโหว่เสีย เข่นการปรับปรุงกฎระเบียบต่างๆให้รัดกุมยิ่งขึ้น หรือการใช้เทคโนโลยี่มาช่วยในการควบคุมสต๊อกและควบคุมการไหลเวียนของเอกสารเช่นใบประทวน เป็นต้น เราถามว่า หากบ้านคุณหลังคารั่ว คุณจะซ่อมหลังคา อุดรอยรั่ว หรือ รื้อหลังคาทิ้ง อีกอย่างนึงก็คือคุณคิดว่าในนิด้าไม่มีการทุจริตเลยหรือไม่ว่าจะเป็นการจัดซื้ออุปกรณ์การเรียน การสอน ไม่ว่าจะเป็นการก่อสร้างอาคารตึกเรียนต่างๆ หรือแม้แต่การเบียดบังเวลาทำงานไปรับงานนอก หรือแม้แต่การลงเวลาเข้างาน ออกงาน อยากถามว่าพวกคุณมีใครที่คิดว่าตนเองบริสุทธิ์ผุดผ่องไม่มีตำหนิบ้าง

หากคุณคิดว่ามีการทุจริตกันในนิด้า คุณจะเสนอให้ยุบนิด้าทิ้ง หรือพยามยามแก้ไขปรับปรุง