บทกลอนจากใจตำรวจ
สัตว์นรก...มันไล่ล่า...ฆ่าตำรวจ
กูเจ็บปวด...ด้วยคำสั่ง...ให้ตั้งแถว
ไร้ศาสตรา...รอลูกปืน...ยืนเป็นแนว
หวังคลาดแคล้ว...ใจหดหู่...ห้ามสู้มัน
ผู้พิทักษ์...ต้องถอยร่น...ถูกโจรล่า
ตายไม่ว่า...แต่นายเฉย...ถูกเย้ยหยัน
เมื่อตำรวจ...รอเป็นศพ...ก็จบกัน
อยากสู้มัน...แต่หมดสิทธิ์...กูผิดเอง
สัตว์นรก...มันมีเส้น...เห็นกันทั่ว
กูเหมือนรั้ว...ให้ยิงเอา...เข้าข่มเหง
หมดศักดิ์ศรี...โจรได้ใจ...ไม่หวั่นเกรง
มันอวดเบ่ง...รุกไล่ล่า...ไม่ปราณี
เพื่อนผู้จาก...ฝากวิณญาณ...ขอสานต่อ
กูไม่ท้อ...เพราะกูรัก...ในศักดิ์ศรี
ผู้พิทักษ์...ต้องกำจัด...สัตว์ผู้ดี
ผู้กดขี่...ขอจดจำ...ทุกค่ำคืน
เห็นร่างเพื่อน...ผู้จากไป...ใจกูเจ็บ
เทพ...จงรู้...กูสุดฝืน
ตำรวจไทย...ยืนเป็นยาม...ห้ามใช้ปืน
หวังนายตื่น...รอคำตอบ...ขอบพระคุณ
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar