บทกวีการเมืองแห่งตอแหลแลนด์
ลิเกย์เฒ่าคงเหงาปาก.....พูดซ้ำซากเรื่องความซื่อ
น่ารังเกียจเหมือนกิ้งกือ.....ท่องบทเก่าเล่าอีกครา
เกลียดคนโกงกินประเทศ.....กูวิเศษสุดผืนฟ้า
ด้วยหลักการกูสร้างมา.....กติกาก็ของกู
แสนเพลิดเพลินเงินภาษี.....รถชั้นดีแลเลิศหรู
ทาสคอยเปิดปิดประตู.....พร้อมพลขับเหมือนกับเงา
กูสูงส่งด้วยศักดิ์ศรี.....บ้านชั้นดีชื่อสี่เสา
ก็ภาษีของไทยเรา.....จะมาไล่กูไม่ยอม
กูคนดีเป็นที่หนึ่ง.....ทุกคนจึงมานอบน้อม
ริ้นจะไต่ไรจะตอม.....ไม่ตกต่ำเทพค้ำจุน
มาช่วยกันไล่คนชั่ว.....ที่เมามัวและหมกมุ่น
ช่วยคนดีที่มีบุญ.....มาบอกบทเพื่อเบียดบัง
ใครโกงกินช่วยกันด่า.....โพนทนาอย่าได้ยั้ง
ช่วยกันเกลียดช่วยกันชัง.....คนชั่วช้าพวกสามานย์
............................................................
เหลือแต่กูต้องเว้นไว้.....จงอย่าให้ใครเล่าขาน
กูคือพ่อเผด็จการ.....กูคนดีศรีเมืองไทย
............................................................
.....กูนี่คือคนดีเป็นที่สุด
...............เปรียบประดุจดังเทวาบนฟ้าใส
....,...................เพราะกูคือกระเทยเฒ่าจัญไร
...................................บ้านเมืองนี้มิมีใครมาเทียมทาน
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar