เช้าที่ผ่านมา..ผมไปเลือกตั้ง
ที่หน่วยใกล้บ้าน (เมืองราชบุรี)
ผมกับครอบครัวไปถึงก่อนเวลาเปิดหีบ (๘ นาฬิกา)
บรรยากาศเงียบๆ คนเริ่มทยอยมา..
เห็นคุณตาคุณยาย จูงกันมา
บ้างจูงจักรยาน นั่งซาเล้ง..
บ้างนุ่งขาวห่มขาว ถือหม้อข้าว ปิ่นโต..
(เขตที่ผมเลือก เป็นพื้นที่วัดและโรงเรียนชุมชน)
คงมาเลือกตั้งหลังจากไปทำบุญ ใส่บาตรแล้ว
ระหว่างหารายชื่อ..
เจ้าหน้าที่เข้ามาทัก และขอถ่ายภาพ
พี่เค้าเป็นอาสาสมัคร จัดเลือกตั้ง
แต่จริงๆแล้ว เป็นพยาบาล ที่ติดตามเฟซฯผม
เข้ามาขอบคุณ และบอกเจ้าหน้าที่ท่านอื่นๆ
ว่า "นี่ๆๆ...คนนี้หมออั้ม" ผมก็เขินจิ
พอลงคะแนนเสร็จ..เจอใครๆอีกหลายคน
เจอเพื่อนที่เถียงกันในเฟซฯบุ๊ค เพราะนิยมกันคนละด้าน
แต่..เขามาใช้สิทธิ์เลือกตั้งของเขา ไม่ว่าจะกาช่องใดก็ตาม
เจอหน้ากัน มีแต่รอยยิ้ม อาจมีเขินกันบ้าง..
เพราะเพื่อนคนนี้ จัดเต็ม ว่าจะไม่มาใช้สิทธิ์..
แต่ก็..แอบมา เผอิญมาเจอผม 5555+
ไม่รู้จะพูดอย่างไร ขอบคุณและขอกราบหัวใจเพื่อนด้วยละกัน
นายรู้..ว่าเราพูดถึงนาย..
ออกมาหน้าหน่วยอีกหน่อย..
เจอพี่พยาบาลท่านหนึ่ง มาจากโรงพยาบาลศิริราช
มาใช้สิทธิ์ของตน ที่หน่วยเดียวกัน..
ให้เกียรติถ่ายภาพกับผม และบอกว่าติดตามอยู่
เปิดเฟซฯให้ดู...เจอหน้าปก "Respect My Vote"
จบเลยครับ 555+...
ที่นี้คุยกับออกรส ออกอารมณ์เต็มที่
พี่เค้ามาทั้งครอบครัวเหมือนผม...
อีกท่านหนึ่ง คนนี้ผมเซอรไพรส์มากๆ
ท่านคือ "ผ.อ.หน่วยเลือกตั้ง" หน่วยที่ผมเลือก
ท่านใส่ชุดกากี ข้าราชการ...เดินเข้ามาขอจับมือผม
บอกผมว่า ท่านเป็นครู ซี 9 ในพื้นที่โรงเรียนที่จัดเลือกตั้ง..
พร้อมพรั่งพรูอะไรออกมามากมาย..
"ขอบคุณมากๆครับหมอ..."
"...มันต้องอย่างนี้ครับ ออกมาใช้สิทธิ์..."
ฯลฯ..
แต่สิ่งที่ผม "สะเทือนใจ" ที่สุด..
คือ ท่าน ผ.อ.หน่วยฯ บอกผมว่า..
ลูกผม ก็รุ่นๆคุณหมอครับ
เกือบ "เรียนหมอ" แล้วครับ แต่โชคดีที่เขาไม่เรียน
ผมดีใจ..ที่เขาไม่ได้เป็นหมอ...
ผมถามกลับว่า "ทำไมล่ะครับ..เป็นอย่างไร"
ท่านบอกต่อว่า..
"ถ้าลูกผมสอบหมอได้....
แล้วเป็นอย่างหมอส่วนใหญ่ จากภาพข่าวที่เห็นกัน
ถูกอคติบังตา..ถูกอีโก้บังความคิด ไม่เปิดใจ
ผมในฐานะพ่อคน คงรับไม่ได้
ต่อให้เป็นหมอก็เถอะ..."
ผมอึ้ง และต้องรีบอธิบาย..
ว่าไม่เกี่ยวกันครับ "หมอก็แค่คนธรรมดา"
ที่มีโอกาส มีอาชีพวิชาชีพ ที่ต่างไป
และไม่ใช่ "หมอทุกคน" ที่เป็นแบบที่ท่านพูด
ไม่อยากให้มองเหมาวิชาชีพแบบที่ใครพยายามแสดงออก
----------------------------------
วันนี้เป็นอีกครั้ง..ที่ "ไปเลือกตั้ง"
แต่ "ได้อะไรมากกว่าการเลือกตั้ง.."
อย่างน้อย..ก็ได้ "รอยยิ้ม" และ "แววตาแห่งความหวัง"
เป็นกำลังใจให้กันและกัน หนึ่งคน หนึ่งสิทธิ์ หนึ่งเสียง..
ในฐานะประชาชนคนไทย ที่รักประชาธิปไตย..
ในฐานะ "มหาชนชาวสยาม"
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar