โดย สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล
เป็นเวลาเกือบสิบปี ตั้งแต่ที่ผมเขียนหนังสือเล่มนี้. เวลาที่ผ่านมา ไม่ได้ทำให้ผมต้องเปลี่ยนข้อเท็จจริงหรือข้อสรุปใดๆของหนังสือ.
ใน เวลาดังกล่าว สถานการณ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยรวมได้ทรุดหนักลง ความทุกข์ยากเดือดร้อนของมวลชนยิ่งเข้มข้นมากขึ้น. ในประเทศไทยเอง การปกครองแบบเผด็จอำนาจและฉ้อโกงของทหารไม่ได้ลดทอนลง.
ในสภาพเช่น นี้ ถ้าเราจะยังพอมองเห็นความหวังได้ที่ไหน ก็คือที่ตัวบุคคลและแบบอย่างของ ปรีดี พนมยงค์. ปีที่แล้ว หลังจากเขาได้ปรากฏตัวจากประเทศจีน มาอาศัยในยุโรปตะวันตก, ผมได้มีประสบการณ์สะเทือนใจในการได้พบปะกับเขาเป็นครั้งแรก เขาผู้ซึ่งโชคชะตาและการปองร้าย ได้พยายามทำลายอย่างไร้ผล. กล้าหาญและทรงปัญญา, สุภาพและมีอารมณ์ขัน, วิสัยทัศน์ของเขาเกี่ยวกับสังคมยุติธรรมสำหรับประชาชนของเขา ยังคงไม่มัวหมองลงเลย เช่นเดียวกับความใสสว่างเป็นประกายในดวงตาของเขาทีมองเห็นวิสัยทัศน์นั้น -- เป็นไปไม่ได้เลย ที่ใครที่ได้รู้จักเขาจะไม่รู้สึกอย่างลึกๆถึงโศกนาฏกรรมของการที่เขาต้อง ลี้ภัยจากประเทศจนบัดนี้ แต่ขณะเดียวกัน ก็เป็นไปไม่ได้ ที่จะไม่เกิดความรู้สึกมีความหวัง สำหรับประเทศของเขาที่สามารถผลิตคนอย่างเขาขึ้นมาได้ และสำหรับโลกกว้างออกไป ที่บุคคลที่น่าอัศจรรย์อย่างหาได้ยากเช่นนี้ ได้ช่วยชี้ทางข้างหน้าให้เราทุกคน
* ผมตั้งชื่อบทความนี้ว่า "ปัจฉิมลิขิต ... ที่ไม่เคยเผยแพร่มาก่อน" เพราะดังกล่าวแล้วว่า ผมไม่รู้ว่า มีการรวม "ปัจฉิมลิขิต" นี้อยู่ในฉบับแปลภาษาญี่ปุ่นหรือไม่ อีกอย่างหนึ่ง หากมีการรวมอยู่ในฉบับนั้นด้วย ก็คงเป็นภาษาญี่ปุ่น ไม่ใช่ภาษาอังกฤษตามต้นฉบับนี้ ดังนั้น ก็เรียกได้ว่า "ปัจฉิมลิขิต" ในภาษาอังกฤษนี้ "ไม่เคยเผยแพร่มาก่อน" จริงๆ ทีสำคัญ ผมไม่คิดว่า มีคนเคยเห็นหรือพูดถึง "ปัจฉิมลิขิต" นี้มาก่อน
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar