...ฤาค่าของคนอยู่ที่คนของใคร....: เป็นผู้ชาย...เป็นนายก...โกหกชาติ ให้สัมภาษณ์..ขาดสัมมา...ว่าถากถาง ว่าแต่เขา...อิเหนาไซร์...ไม่เป็นกลาง ยังเลือกข้าง...สร้างสันดาน..ผ่านองค์กร จ่าสมเพียร...เอกสมญา...คือข้าราษฎร์ ตายเพื่อชาติ...เยี่ยงชายสู้...อุทาหรณ์ ถึงข้าราษฎร์...ศาลสูงสุด...ทุกองค์กร พึงสังวร...ก่อนตระบัดสัตย์...ตัดสินคน.......ฤาค่าของคนอยู่ที่คนของใคร....

ขุนเขาบอก :

ฤาค่าของคนอยู่ที่คนของใคร....

ธงคลุมหน้า “ จ่าเพียร “ เหมือนความฝัน
ทักษิณนั้น...มันโหดร้าย...กายถูกหาม
จากนายพัน...เป็นนายพล...โดนคุกคาม
พยายาม...ถามทวงสิทธิ์...ชีวิตตน

หนึ่งชีวิต...ก่อนปลิดปลง...ธงคลุมร่าง
ท่านเพียรสร้าง...วางความสุข...ทุกแห่งหน
อบอุ่นใจ...ใต้สงบสุข...ทุกตำบล
เพียงเพราะคน...รู้ค่าคน...บนโล่เงิน

ดาวบนบ่า...ข้านายพัน...ถึงวันเศร้า
ขอร้องเจ้า...ขอร้องนาย...ไม่อายเขิน
อยากกลับบ้าน...ต้านไม่ไหว...ใหญ่เหลือเกิน
ภัยเผชิญ...เกินกำลัง...สังขารเรา

วันเป็นเดือน...เหมือเป่าสาก...ปากนายก
ยังโกหก...ยกคำมา...ต่อว่าเขา
บริหาร...ผ่านตัวแทน...แมนแท้เรา
นายกเงา...เขาไม่มอง...ป้องจ่าเพียร

วันสุดท้าย...ตายจริงจริง...อิงถนน
ค่าของคน...โดนทิ้งไว้...ใกล้เกษียร
ตายเพราะใคร...ไร้ราคา...จ่าสมเพียร
ฤาลืมเลือน...สมเพียรแล้ว...แล้วกันไป

บรรยายมา...ว่าแต่เขา...อิเหนาเอ๋ย
ไฉนเลย...จึงเย้ยหยัน...นั่นไฉน
คราเจ้าเป็น...เห็นสับโขก...โยกย้ายไป
แล้วทำไม...เขาไม่ฟ้อง...ปกครองกลาง

เป็นผู้ชาย...เป็นนายก...โกหกชาติ
ให้สัมภาษณ์..ขาดสัมมา...ว่าถากถาง
ว่าแต่เขา...อิเหนาไซร์...ไม่เป็นกลาง
ยังเลือกข้าง...สร้างสันดาน..ผ่านองค์กร

จ่าสมเพียร...เอกสมญา...คือข้าราษฎร์
ตายเพื่อชาติ...เยี่ยงชายสู้...อุทาหรณ์
ถึงข้าราษฎร์...ศาลสูงสุด...ทุกองค์กร
พึงสังวร...ก่อนตระบัดสัตย์...ตัดสินคน.......ฤาค่าของคนอยู่ที่คนของใคร....