ทัดดอกแดงเข้าแย่งเมืองตอน ๑-๕ สำหรับท่านที่ติดตามเท่านั้น.....จำเนียรกาล.ผ่านเมืองสามล...หลังสั่งฆ่าคน.มณฑาสาบสูญ สามล.ไร้คนเทิดทูน...นั่งนิ่งเหมือนหุ่น.ไม่รู้บุญหรือเวร หัวหน้าโจร.ถูกคนขับไล่...ขุนนางผู้ใหญ่.หนีไกลไม่ให้เห็น คนตาย.กลายเป็นประเด็น...จะกรรมหรือเวร.ได้เห็นกันต่อไป

ขุนเขาเล่านิทาน :

ทัดดอกแดงเข้าแย่งเมือง....

จะเล่าเรื่อง...นครา...เมืองสามล...
อันมีท่านท้าวสามล...และพระนางมลทา
ท้าวครองเมือง...รุ่งเรืองดั่งเมืองฟ้า
พระมเหสีมณฑา...มีหน้าตายองไย

ลือกระฉ่อน...ดังขจรขจาย
ท้าวสามลเป็นโรคร้าย...จวนเจียนตายด้วยคุณไสย
นางมณฑา...พระชายาต้องเพศภัย
ด้วยดวงหน้าตาที่ยองไย...เป็นเยี่ยงไรแก่ชรา

เมื่อโรคร้าย...กล้ำกรายพระนคร
บ้านเมืองสั่นสะคลอน...ลางสังหรณ์หวาดผวา
มุขมนตรี...เรืองฤทธีมีบัญชา
ป่าวประกาศสรรหา...ผู้บัญชาแทนสามล

เมืองสามล...โกลาหน...อลเวง
พวกอีไอ้ไก่ในเข่ง...พวกนักเลงข้างถนน
อยากเป็นใหญ่...อยู่เหนือใครดั่งสามล
ต่างดักวิ่งชิงปล้น...เมืองสามลอลเวง

บางพวกลาก...เอาหน้ากาก...ออกมาใส่
บางพวกรัก.จนคลั่งไคล้...เข้ารุกไล่.เข้าข่มเหง
แต่งชุดดำ...ลอบกระทำ...เยี่ยงนักเลง
จุดกันเอง.เผากันเอง...ไก่ในเข่ง.ประลองกำลัง

มุขมนตรี...มีฤทธี.ชื่อ ป.ปลา
ไม่ชอบเข้า.ประตูหน้า...แต่ชอบอ้า.ประตูหลัง
มาดสุขุม...ชอบซ่องสุม...กองกำลัง
ชอบชี้นิ้ว.ออกคำสั่ง...นั่งอยู่ข้าง.นางมณฑา

รจนา...เข้ามาค่อน...ตอนที่7
เรื่องราวแสบสะเด็ด...หากชอบเผ็ดคงต้องหา
อ่านตอนใหม่...ที่ไฉไลตระการตา
เชิญท่านรอทัศนา...นางมณฑาตอนต่อไป...........มีต่อจะรอดูฤา....

ทัดดอกแดง.เข้าแย่งเมือง.....2

ตอนที่7.สะเด็ดน้ำ...อย่างล้นหลาม.ตามคำขอ
ท้าวสามล.คนเพียงพอ...ไฉนหนอ.เป็นฉะนี้
นั่งแน่นิ่ง.ไม่ติงกาย...ไม่ขยาย.เอ่ยวจี
ชมสายน้ำ.ชลธี...บรรจบที่.ปากน้ำโพ

ใครจักเป็น.ใครจักตาย...ถูกทำร้าย.ชายไม่สน
กรรมแท้หนอ.ท้าวสามล...ปล่อยไพร่พล.ทำเขื่องโข
กำลังพล.ฆ่าคนตาย...แต่ให้ร้าย.ชายคนโต
ไปรุ่งเรือง.เมืองละโว้...ชายคนโต.ถูกใส่ความ

เมืองสามล.ถูกปองร้าย...ต้องวอดวาย.ด้วยชายใหญ่
ศักดินา.มันใส่ไคร้...จนชายใหญ่.ถูกคนหาม
ไล่ออกเมือง. ด้วยเรื่องเท็จ...เรื่องหมกเม็ด.เพชรสีคราม
ด้วยชายใหญ่.เฝ้าติดตาม...เพชรสีคราม.นางมณฑา

อีกข้อหา.ไม่รามือ...คือตัวยา.รักษาโรค
รักษาใคร.ได้ทุกโรค...วนิพก.ไม่ต้องหา
30บาท. รักษาขาด...โรคระบาด.ทั้งพารา
คุณชายใหญ่.ได้ราคา...นางมณฑา.ศรัทธาวาย

จิปาถะ.ชนะชัย...ชัยชนะ.คุณชายใหญ่
นายแห่งพรรค.ใครรักใคร...เป็นเพศภัย.ให้ใจหาย
คำสั่งลับ.จับมันมา...ลงอาญา.ฆ่าให้ตาย
คุณชายใหญ่.ใจสลาย...หนีความตาย.ปลายกันยา

กล่าวถึงเรื่อง.เมืองละโว้...ชายใหญ่โต.มหาเศรษฐี
แอบหลบเร้น.เป็นปีๆ...ด้วยชีวี.มีปัญหา
ต้องอ้างว้าง.อยู่แดนไกล...แต่ชายใหญ่.หวังกลับมา
หวังแก้แค้น.นางมณฑา...ตาต่อตา.ฟันต่อฟัน

หลังกันยา.มาบัดนั้น...พลันบังเกิด.กำเนิดเงาะ
ท้าวสามล.ป่วยกระเสาะ...บังเกิดเงาะ.แบ่งสีสัน
ผู้ซื่อสัตย์.ทัดดอกแดง...กล้ามแข็งแรง.แต่งประจัน
ทุ่งพระเมรุ.เป็นเดิมพัน...ตั้งประจัน.มุขมนตรี

มุขมนตรี.ผู้ชรา...มีบุราพา.ล่าพยัคฆ์
ทัดดอกแดง.เตรียมหาญหัก...ฤาพยัคฆ์.จักต้องหนี
ฤาลางร้าย.คุณชายใหญ่...จักพ่ายภัย.มุขมนตรี
เตรียมตัวไว้.ใช่ตอนนี้...รออีกที่.พรุ่งนี้เอย.....เองเอย....

ทัดดอกแดง.เข้าแย่งเมือง...3

ตอนที่ 3.ตามเล่าขาน...เรื่องตำนานเมืองสามล
เรื่องของคน.ข่มเหงคน...คนสุดทน.ต้องเฉลย
ท้าวสามล.นางมณฑา...ถูกให้ค่า.เสียจนเคย
ยามชรา.ถูกคนเผย...ความลับเอย.ความลับเอย

กินที่ลับ.ขับที่แจ้ง...เจ้าดอกแดง.มันล่วงรู้
นางมณฑา.น่าเอ็นดู...นอนหลับคู้.อยู่เฉยๆ
ไม่ออกหน้า.มาว่าการ...สุขสำราญ.เหมือนดั่งเคย
ท้าวสามล.คนหน้าเฉย...ไม่เสบย.เลยพฤศจิกา

เมื่อนกรู้.คนย่อมรู้...เรื่องพธู.แอบอิงหมอน
มุขมนตรี.เริ่มสั่นคลอน...เกลือเป็นหนอน.นอนผวา
เมืองละโว้.อยู่แดนไกล...มันรู้ได้.เยี่ยงไรวา
เฮ้ย! พยัคฆ์บุรพา...รีบบัญชา.กำลังพล

บุรพา.ฆ่าพยัคฆ์...หน้าพยัก.หงึกหยักหงึก
มองซ้ายขวา.หน้าหงักหงึก...กลัวกลศึก.ไม่เป็นผล
นอนพะงาบ.ไม่ทราบตาย...ยังไม่วาย.คิดร้ายคน
บุรพา.ข้าฉงน...กูจักปล้น.เยี่ยงไรดี

กระนั้นเลย.เฉยๆไว้...แค่เป็นไม้.ไว้กันหมา
กองกำลัง.บุรพา...ยอมเสียหน้า.ยกหีบหนี
เงาะดอกแดง.แรงพลัง...มรณัง.หากต่อยตี
ไปไม่ถูก.มุขมนตรี...บารมี.สู่สามัญ

เมื่อเจ้าเงาะ.เหาะลงมา...รจนา.ก็ต้องมี
ผู้งามพิศ.อิสตรี...นางผู้มี.สมานฉันท์
ยืนข้างเงา.เกาะบัลลังก์...สองฟากฝั่ง.ตั้งประจัน
ขนิษฐา.ชายคนนั้น...นิวาสนั่น.พรรคเพื่อใคร

ทัดดอกแดง.เตรียมแย่งเมือง...ภูษาเหลือง.ยิ่งเคืองแค้น
มวลอำมาตย์.ราชปะแตน...คิดวางแผน.แก้คุณไสย
ท้าวสามล.โดนวางยา...นางมณฑา.ใกล้เป็นไป
ปิดแผ่นฟ้า.คงไม่ไหว...มือคงไหม้.ไฟมันแรง

เหนือแผ่นฟ้า.ยังมีฟ้า...เจียนสิ้นท่า.ท้าวสามล
นั่งตรึกตรอง.มองเหตุผล...ไยผู้คน.ถึงกำแหง
ไยเงาะป่า.เคยซื่อสัตย์...มันกลับทัด.ดอกไม้แดง
รจนา.เคยราแรง...กลับแข็งแกร่ง.แรงศรัทธา

โอ้ฤาข้า.ชราแล้ว...หรือดวงแก้ว.จวนจะดับ
ข้างกายข้า.คนสับปลับ...มันนั่งนับ.วันผวา
วันสิ้นศก. นกแสกร้อง...พี่และน้อง.นางมณฑา
มุขมนตรี.มันปรีดา...เตรียมปราบดา.แทนสามล

มีเหตุผล.ต้องให้รอ...รจนาต่อ..รอพรุ่งนี้
ขอค้นคำ.ความหมายดี...ภาษาดี.มีเหตุผล
เพื่อบันเทิง.เริงอารมณ์..ได้สุขสม.ทุกๆคน
ขุนเขาขอ.จรดล...ตามสามล.พรุ่งนี้มา.....

ทัดดอกแดง.เข้าแย่งเมือง...4

พยัคฆ์.ยามออกจากป่า...ย่อมไร้ศักดา.เสียค่าพยัคฆ์
บุรพา.ไม่ยอมหาญหัก...ด้วยใจพยัคฆ์.มันหวาดผวา
ชายใหญ่.เพียงวัยกลางคน...แต่ท้าวสามล.นั่นแก่ชรา
ข้างๆ.มีนางมณฑา...เป็นผักเป็นปลา.รอถ้าสามล

สรรพสิ่ง.นั่นหยุดนิ่งแล้ว...แม้นกำแพงแก้ว.มิอาจขวางกั้น
เวรกรรม.มันตามมาทัน...ดั่งสุริยัน.ลาลับสิงหล
มุขมนตรี.ผู้แก่ชรา...มันเตรียมปราบดา.หลังสุริยน
รจนา.เตรียมยาตราพล...หลังสุริยน.ล่วงลับนคร

บุรพา.แม้เสียท่าเงาะ...แต่เฒ่าบัณเฑาะก์.มันเตรียมก่อการ
คนไพร.ไม่ใช่ทหาร...เข้าประจำการ.คืนวันหมาหอน
ทุ่งพระเมรุ.เป็นที่แต่งตั้ง...เตรียมกองกำลัง” เหล่าดัสกร “
ดาวแดง.มันแต่งอาภรณ์...เหล่าดัสกร.จากป่าพงไพร

รอวัน.ประชันชิงเชิง...หลังเผาพระเพลิง.ท่านท้าวสามล
หนาวมา.ยามฟ้าหลังฝน...นครสามล.คงสั่นหวั่นไหว
ยุติธรรม.เมื่อมันไม่มี...ทั่วผืนปฐพี.คงลุกเป็นไฟ
เงาะป่า.ฤาว่าซาไก...รจนา”ไฉน”มีหรือมิรู้ความ

คันชั่ง.มันเคยตั้งมั่น...ดวงสุริยัน.มันเคยทอแสง
หลอนหลอก.เจ้าดอกไม้แดง...หวังเตรียมแช่แข็ง.ให้แดงเกรงขาม
ชนวน.ใครเป็นคนจุด...เข่นฆ่ามนุษย์.จนสุดประณาม
คันชั่ง.ยังเอียงข้างตาม...สุดแสนเลวทราม.หยามยุติธรรม

ฆ่าได้.หยามกันไม่ได้...เจ้าคนรับใช้.มันเหมือนนกรู้
กรีดเชือด.เอาเลือดกับปู...สามลล่วงรู้.มิยอมถลำ
ยกพล.จากทุ่งพระเมรุ...หวังมอบลายเซ็นต์.ให้เปลี่ยนผู้นำ
ยกเลิก.นิรโทษกรรม...เปลี่ยนตัวผู้นำ.ตามมาตราโจร

ชะตา.ฤาฟ้ากำหนด...มันผู้คิดคด.มิอาจสมหวัง
สามล.เกรงคนชิงชัง...ไม่ยอมคำสั่ง.”แต่งตั้งหัวโขน”
สุดผืน.ยอมกลืนลิ่มเลือด...ในใจเฉือนเชือด.ปากยอมจำนน
ใจร้าว.คือท้าวสามล...เคืองแค้นเคืองข้น.คนจากแดนไกล

จะกล่าว.ถึงคุณชายใหญ่....พักอยู่แดนไกล.แต่อยากกลับบ้าน
ส่งทูต.ออกพูดสื่อสาร...ส่งขายข้าวสาร.นับล้านๆไห
สั่งตั้ง.โรงรับจำนำ...ต้องทนระกำ.คือพรรคเพื่อใคร
ชาวนา.หน้าตาสดใส...แต่คุณชายใหญ่.กลับถูกประจาน

โอ้ฟ้า.ให้ข้ามาเกิด...ไยฟ้ากำเนิด.นางรจนา
มุขมนตรี.ผู้แก่ชรา...มันหวังปราบดา.หลังคำสั่งศาล
แต่ไย.เจ้ารจนา...นางจึงหักหน้า.ไยรีบก่อการ
เงินตรา.จ่ายค่าข้าวสาร...คงตามทะนาน.แต่ลดจำนำ

เคียดแค้น.แทบเจียนกระอัก...เมื่อถูกหาญหัก.แทบสำลักข้าว
ป้ายสี.เรื่องราคีคาว...รจนาฉาว.เป็นข่าวขำขัน
กร่นด่า.ว่าจ้างฆ่าคน...แต่แปลกพิกล.มันกลับเงียบงัน
สุดท้าย.กลายเป็นความฝัน...นางรจนานั้น.มันมีของดี

ฝ่ายข้าง.นางรจนา...นางขนิษฐา.น้องคนสุดท้อง
มีเงาะ.ผู้คึกคะนอง...ไว้คอยปกป้อง.มิยอมหลีกหนี
ซื่อสัตย์.ทัดดอกไม้แดง...ตั้งเป็นกำแพง.ต่อต้านไพรี
เป็นทุกข์.คือมุขมนตรี...แลพวกไอ้อี.ขี้ข้าสามล

ตัวละคร.ตอนต่อไป...คือคนรับใช้.ผู้หนีทหาร
หัวหน้า.พรรคอันธพาล...ผู้คิดเตรียมการ.หวังสรวมหัวโขน
เป็นใหญ่.ในค่ายทหาร...ผู้สืบสันดาน...หัวหน้าทรชน
เตรียมใจ.ไว้รอดูผล...ว่าสั่งฆ่าคน.เขาทำเยี่ยงไร.........ตอนที่ 5 ไม่ช้านาน.

ทัดดอกแดง.เข้าแย่งเมือง...5 อวสาน.....

หาปลา.สู้เงาะไม่ไหว...หาสัตว์น้อยใหญ่.ยิ่งไม่เป็นผล
อนิจจัง.ยามสั่งฆ่าคน...ไยทรชน.ฆ่าคนดั่งผักปลา
หมาจะเกิด.ไยชิงหมาเกิด...โป้ปดเป็นเลิศ.ประเสริฐเทียมหมา
สามลคนแก่ชรา...เคยแต่งตั้งข้า.เป็นหัวหน้ามหาโจร

อดีต.คือสิ่งผ่านมา...ครั้งนางมณฑา.หน้าตาเต่งตึง
ดึงหน้า.ทายาเด้งดึ๋ง..ผิวพรรณเต่งตึง.เป็นหนึ่งยอดคน
บัญชา.นางมณฑาคราก่อน...เมื่อเงาะมันวอน.สั่งสอนให้เห็นผล
บุรพา.ยาตรากำลังพล...มีหัวหน้าโจร.เป็นคนรับงาน

สะเทือน.เหมือนแผ่นดินลั่น...นี่เมืองของฉัน.หรือมันนรกหนา
ม้าศึก.กึกก้องนครา...เกาทัณฑ์หวีดฟ้า.มณฑาประทาน
ผักปลา.ยังว่าเล็กน้อย...ฆ่าคนเป็นร้อย.ซุ่มคอยสังหาร
มณฑา.ออกหน้าสั่งการ...ค่ายพักทหาร.ประสานต่อตี

มุขมนตรี.มีบุรพา...พระนางมณฑา.มีหัวหน้าโจร
เงาะป่า.หน้าตาถลน...มีหรือจักโค่น.จอมโจรคนดี
เงาะเจ้า.แค่เป่าลูกดอก...สู้หลาวแหลนหอก.ช้ำชอกจึงต้องหนี
เกาทัณฑ์.หวีดลั่นปฐพี...ดับดิ้นชีวี.เป็นผีทุ่งพระเมรุ

จำเนียรกาล.ผ่านเมืองสามล...หลังสั่งฆ่าคน.มณฑาสาบสูญ
สามล.ไร้คนเทิดทูน...นั่งนิ่งเหมือนหุ่น.ไม่รู้บุญหรือเวร
หัวหน้าโจร.ถูกคนขับไล่...ขุนนางผู้ใหญ่.หนีไกลไม่ให้เห็น
คนตาย.กลายเป็นประเด็น...จะกรรมหรือเวร.ได้เห็นกันต่อไป

ยอกย้อน.ขั้นตอนลิขิต...วันคร่าชีวิต.มหามิตรประจักษ์แล้ว
มณฑา.ถึงครานอนแซ่ว...สามลผัวแก้ว.มีแววพิราลัย
เหตุไฉน.นางรจนา...ยังถูกตามล่า.มันช่างน่าสงสัย
มหาชน.รอคนพาไป...บ้านเมืองวิไล.ไยยังถูกรั้งดึง

อำนาจ.ฤาจักขาดจากคน...นั่นคือเหตุผล.ยังดิ้นรนยึดถือ
มันผู้ได.มีไว้ในกำมือ...ไยจักยอมแบมือ.ยังคงดื้อรั้งดึง
เจ้าดอกแดง.ยังรอแย่งชิงเมือง...มุขมนตรีสีเหลือง.ยังขุ่นเคืองขังขึง
เมืองสามล.ยังร้อนรนถูกคนดึง...ครหายังอื้ออึง.คงต้องพึ่ง “ หนึ่งนารี “.......อวสานเมืองสามล