“ ไอ้หวังตายแน่ “.......ไอ้หวัง.อารมณ์มันร้อน...ก่อนนอน.เหมือนคนคลุ้มคลั่ง เก็บกด.เรื่องรสสวาท...ด่ากราด.คฤหาสน์แทบพัง หมอดี.ฉีดยาดีๆ...ไม่งั้นคงซี้.เป็นผีต้องฝัง ไอ้หวังตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง...ไอ้หวังตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง ไอ้หวัง.มันไม่มีทุกข์...เป็นสุข.ไม่ผุดลุกผุดนั่ง ไม่สบาย.มีหมอให้ยา...อยู่เลี้ยงหมา.ให้คนมันคลั่ง ดีบุญ.ไอ้หวังยังช่วย...ไอ้หวังหายป่วย.ขี้ข้าซวยอีกครั้ง ไม่งั้นตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง...ไม่งั้นตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง......แค่เพลงไอ้หวังอย่าคิดมาก.....

ขุนเขาเล่าอีกเพลง :

“ ไอ้หวังตายแน่ “.......

ไอ้หวังตายแน่...ตายแน่ไอ้หวัง
ไอ้หวังตายแน่...ตายแน่ไอ้หวัง….

ไอ้หวังมันชอบนั่งรถ...สุราซดไม่บันยะบันยัง
เปลี่ยนตับมาหลายตลบ...เกือบเป็นศพมาแล้วหลายครั้ง
บารมีไอ้หวังยังช่วย....ไม่งั้นคงม้วยมรณัง
ตับแข็งตายแน่ตายแน่ไอ้หวัง...ตับแข็งตายแน่ตายแน่ไอ้หวัง

ไอ้หวัง.อารมณ์มันร้อน...ก่อนนอน.เหมือนคนคลุ้มคลั่ง
เก็บกด.เรื่องรสสวาท...ด่ากราด.คฤหาสน์แทบพัง
หมอดี.ฉีดยาดีๆ...ไม่งั้นคงซี้.เป็นผีต้องฝัง
ไอ้หวังตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง...ไอ้หวังตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง

ไอ้หวัง.ไม่ชอบคุยโม้...นั่งรถโชว์.โอ้โฮเท่จัง
เจ้าพระยา.ข้าดูคนเดียว...ทำเสียว.มาแล้วหลายครั้ง
ขี้ข้า.แหย๋มมาตายเรียบ...ไอ้หวังนั่งเงียบ.ได้ตังค์
ไอ้หวังรวยแน่รวยแน่ไอ้หวัง...ไอ้หวังรวยแน่รวยแน่ไอ้หวัง

ไอ้หวัง.มันไม่มีทุกข์...เป็นสุข.ไม่ผุดลุกผุดนั่ง
ไม่สบาย.มีหมอให้ยา...อยู่เลี้ยงหมา.ให้คนมันคลั่ง
ดีบุญ.ไอ้หวังยังช่วย...ไอ้หวังหายป่วย.ขี้ข้าซวยอีกครั้ง
ไม่งั้นตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง...ไม่งั้นตายแน่.ตายแน่ไอ้หวัง......แค่เพลงไอ้หวังอย่าคิดมาก.....