งบประมาณของกษัตริย์ล้นฟ้างบประชาจึงหายาก ( นี่คือสังคมทาสแบบใหม่)

  งบประมาณของกษัตริย์ล้นฟ้างบประชาจึงหายาก ( นี่คือสังคมทาสแบบใหม่)

10ตาสว่างสร้างวิกฤตไทยกลายเป็นรัฐล้มเหลว:

ต้องเร่งสร้างรัฐประชาธิปไตยประชาชน

 

นำเสนอต่อมหาชนโดย จอห์น ลี

ตาสว่างที่6:งบประมาณของกษัตริย์ล้นฟ้างบประชาจึงหายาก

งบประมาณแผ่นดินเก็บจากภาษีประชาชนทั้งทางตรงและทางอ้อมปัจจุบันมี 2,000,000 ล้านบาทเศษ (ส่วนใหญ่เก็บภาษีไม่ได้เท่าจำนวนงบประมาณที่ตั้งเราเรียกว่าเป็นงบประมาณ ขาดดุลส่วนที่ขาดจะต้องกู้มาเพิ่ม) โดยแบ่งเป็นเป็นค่าใช้จ่ายงบเงินเดือนและสวัสดิการของข้าราชการและลูกจ้าง สูงมากที่สุดกว่า 50% (หลักการจัดงบประมาณถือว่าไม่ถูกต้องแต่ระบบราชการไทยเป็นของกษัตริย์มี อำนาจเหนือรัฐบาล โดยเฉพาะข้าราชการทหาร ดังนั้นรัฐบาลใหนก็ไม่กล้าไปลดขนาดจำนวนข้าราชการและปรับปรุงประสิทธิภาพให้ คุ้มกับเงินเดือนเพราะจะเกิดการต่อต้านแล้วก็ตามมาด้วยรัฐประหารดังเช่น รัฐบาลทักษิณ), งบชำระหนี้เงินกู้ประมาณ 25% ที่เป็นงบของกษัตริย์ประมาณ10% (ประมาณ200,000ล้านบาทเศษ) ที่เหลือ15% ทำทานให้ประชาชนกิน ด้วยเหตุนี้วังจึงต่อต้านนโยบายรัฐสวัสดิการหรือนโยบายประชานิยม รวมถึงนโยบายจำนำข้าวของทักษิณแต่เน้นให้ส่งเสริมเฉพาะนโยบายเศรษฐกิจพอ เพียงก็เพื่อจะได้ไม่ให้กระทบกับห่อเงินงบประมาณของวังในแต่ละปี โดยไม่สนใจว่าคนยากจนจะทุกข์ยากลำบากไม่มีโอกาสในการที่จะเปลี่ยนวิถีชีวิต และประเทศชาติจะล้าหลังการพัฒนา

ค่าใช้จ่ายในราชสำนักทั้งหมดเริ่มตั้งแต่เงินเดือนของ กษัตริย์ พระราชินี, พระบรมวงศานุวงศ์และเงินเดือนข้าราชการที่รับใช้ในวังทั้งหมดรวมทั้งที่ใช้ เลี้ยงหมา, ค่าไฟฟ้าน้ำประปาและค่าใช้จ่ายในการแปรพระราชฐานรวมทั้งค่าใช้จ่ายงานศพของ คนในพระราชวงศ์ ล้วนใช้จ่ายจากเงินภาษีของประชาชนและเป็นงบที่สมาชิกรัฐสภาห้ามอภิปรายและ ปปช.ห้ามตรวจสอบ, ปัญญาชนคนใหนที่บอกว่างบประมาณค่าใช้จ่ายของกษัตริย์ถูกกว่าและโปร่งใสกว่า งบค่าใช้จ่ายของประธานาธิบดี ก็มาดูรายละเอียดกัน

1.งบประมาณของสำนักพระราชวังโดยตรง 6,000 ล้านบาทเศษ (โดยไม่รวมงบแฝง)

ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันของราชสำนักที่เป็นเงินเดือนของกษัตริย์พระบรม วงศานุวงศ์และขี้ข้าในวังทั้งหมดที่ทุกรัฐบาลต้องจัดตั้งให้ที่ปรากฎในพระ ราชบัญัญัติงบประมาณประจำปีในหมวดสำนักพระราชวังอยู่ที่ 6,000 กว่าล้านบาท (ในที่นี้ขอเสนอตัวเลขกลมๆรายละเอียดของเศษหาดูได้ในตัวร่าง พ.ร.บ.งบประมาณแผ่นดิน) ซึ่งเท่ากับงบประมาณของกระทรวงขนาดกลางเช่นพาณิชย์หรืออุตสาหกรรมโดยสำนัก งานพระราชวังนำไปบริหารเอง (แต่ความเป็นจริงงบค่าน้ำค่าไฟที่ตั้งไว้ก็ไม่จ่ายให้แก่หน่วยงานการไฟฟ้า นครหลวงและการประปานครหลวงโดยติดหนี้ไว้หน่วยงานรัฐวิสาหกิจก็ไม่กล้าทวง, ซึ่งไม่รวมถึงค่าไฟฟ้าที่ฟระดับประดาอยู่รอบวังและที่ใช้ในวันเฉลิมพระชนม์ พรรษา)

2.งบประมาณส่งเสริมความมั่นคงสถาบันพระมหากษัตริย์ 20,000 ล้านบาทเศษ

เป็นงบประมาณที่ตั้งไว้ในทุกกระทรวงทบวงกรมโดยปรากฎในพระราชบัญญัติงบประมาณ แผ่นดินในชื่อเดียวกันคือ "ส่งเสริมความมั่นคงสถาบันพระมหากษัตริย์" รวมทุกกระทรวงแล้วประมาณ 20,000 ล้านบาทเศษ, งบส่วนนี้จะถูกนำไปใช้เพื่อประโยชน์ของราชสำนักเป็น 2 ส่วน ดังนี้...

2.1 ตามโครงการประจำปีที่กำหนดไว้

ในแต่ละกระทรวงทุกหน่วยงานจะกำหนดงานส่วนนี้ไว้โดยถือเป็นภารกิจสำคัญที่ ทุกกระทรวงทบวงกรมต้องทำ (คล้ายกับงบประมาณต่อต้านโรคเอดส์ในอดีตที่ทุกหน่วยงานต้องตั้งไว้) เช่นป้ายและซุ้มโฆษณากษัตริย์และครอบครัวทั้งหมดทุกพระองค์ที่กระทรวงสาธารณ สุข, กระทรวงมหาดไทย (เช่นกรมการปกครอง,กรมการปกครองส่วนท้องถิ่น,เทศบาล,อบต.,อบจ.), กระทรวงคมนาคม (โดยเฉพาะกรมทางหลวงและกรมทางหลวงชนบท) รวมถึงเงินที่ใช้เป็นค่ารถค่าอาหารและเบี้ยเลี้ยงประชาชนที่มหาดไทยสั่งให้ นำคนเข้าไปกรุงเทพเพื่อร่วมในงานเฉลิมพระชนม์พรรษาของกษัตริย์หรือราชินี

2.2ตามพระราชประสงค์แล้วแต่พระราชดำริ

หากพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในพระบรมวงศานุวงศ์นึกอยากจะทำอะไรขึ้นมาในเวลา นั้นๆหน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็จะนำเงินส่วนนี้ไปจ่ายตัวอย่างที่เป็นจริงเช่น เมื่อคืนราชินีเกิดทรงพระสุบิน (ฝัน) ถึงบูรพมหากษัตริย์ในรัชสมัยอยุธยาเมื่อตื่นขึ้นมาก็จะรับสั่งว่าอยากจะ เสด็จไปบูชาบูรพมหากษัตริย์ที่ทุ่งมะขามหย่อง จังหวัดอยุธยา ก็จะต้องมีการจัดงานรับเสด็จอย่างสมพระเกียรติ์ด้วยเงินภาษีอากรของประชาชน โดยผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นแม่งานจัดจ้างบริษัทเอกชนฟาร์มช้างอยุธยานำช้าง มาทาสีเป็นช้างเผือกและบริษัทจัดงานจ้างนักร้องที่พระองค์ทรงโปรดมาขับกล่อม และจ่ายเงินให้กำนันผู้ใหญ่บ้านนำลูกบ้านมาต้อนรับเป็นต้น

งบประมาณในส่วนนี้กระทรวงกลาโหมจะเป็นเจ้าภาพใหญ่ โดยตั้งงบประมาณลอยไว้ทั้งในสำนักงานปลัดกระทรวง, กองทัพบก, กองทัพเรือ, กองทัพอากาศรวมถึงหน่วยงานเสณาธิการในทุกกองทัพแม้แต่ในภาวะที่กษัตริย์และ ราชินีป่วยนอนอยู่ในห้องไอซียูโรงพยาบาลศิริราช งบประมาณส่วนนี้ก็ไม่ลดลงและเมื่อสิ้นปีเงินส่วนนี้เหลือก็จัดแปลงโครงการ ตามใจชอบของหัวหน้าส่วนราชการเช่นพาข้าราชการแต่ละส่วนงานไปเที่ยวต่าง ประเทศภายใต้ชื่อว่าเป็นการดูงานต่างๆหรือนำไปใช้อะไรก็ได้โดยมักจะมีคำว่า "เฉลิมพระเกียรติ์" เข้าไปด้วย

3.งบประมาณส่งเสริมแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียง100,000ล้านบาทเศษ

กำหนดเป็นแผนประจำปีในส่วนงานที่เกียวข้องโดยเฉพาะในกระทรวงมหาดไทย กระทรวงเกษตร, กระทรวงกลาโหม ซึ่งถือเป็นงบโฆษณาชวนเชื่ออย่างหนึ่งเพื่อสร้างภาพว่ากษัตริย์มีความห่วงใย ต่อการดำรงชีวิตของประชาชน ทั้งๆเป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วว่าเป็นโครงการที่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิงเพราะ ดำเนินการมานานกว่า 20 ปีแล้ว แต่ประชาชนไม่เอาด้วยเริ่มตั้งแต่เอาเงินไปให้เปล่าแก่กำนันผู้ใหญ่บ้านทำ สวนเกษตรเป็นต้นแบบรายละ 50,000 บาทและให้เงินเป็นเงินกู้แก่ประชาชนไปขุดบ่อน้ำเลี้ยงสัตว์แต่ก็ล้มเหลว เพราะไม่สอดคล้องกับวิถีชีวิตจริงในสังคมบริโภคสมัยใหม่ที่ประชาชนและพระ ราชวงศ์ก็ต่างต้องการชีวิตที่สะดวกสะบายด้วยเครื่องไฟฟ้าและห้องแอร์คอนดิ ชั่นและโทรศัพท์มือถือและการซื้อสินค้าจากตลาดแต่    ปรากฎว่าในปีนี้รัฐบาล คสช. พลเอก ประยุทธ์ ก็สั่งการไปยังสำนักงบประมาณและเจ้ากระทรวงสำคัญที่ล้วนแล้วแต่ทหารนั่งเป็น รัฐมนตรีให้เน้นเป็นกรณีพิเศษเพื่อเอาใจกษัตริย์และเพื่อแสดงต่อประชาชนว่า เป็นรัฐบาลของกษัตริย์เพราะคำว่า "เศรษฐกิจพอเพียง" เป็นแบรนด์สำคัญของกษัตริย์ภูมิพลไปแล้วโดยเพิ่มงบเป็นพิเศษเกือบ 200,000 ล้านบาท (ถ้าโครงการเศรษฐกิจพอเพียงดีจริงทำมานานกว่า 20 ปี แล้วทำไมต้องเพิ่มงบขึ้นเรื่อยๆ? และทำไมต้องประกาศหาผู้กล้าเหมือนจะต้องเสี่ยงไปออกรบ?) เช่นโครงการ "คนกล้าคืนถิ่น" ที่ประกาศรับสมัคร 14 กพ. ถึง 9 มีค.58 โดยจะจัดที่ดินให้ผู้สมัครรายละ 2-3 ไร่และให้เงินทุนจำนวนหนึ่งไปทำบ่อเลี้ยงปลาปลูกข้าวและผักสวนครัวกินเองโดย ไม่ต้องไปตลาดซึ่งก็เชื่อได้ว่าผลลัพธ์ก็จะล้มเหลวเหมือนที่เป็นมา, ขอบอกล่วงหน้าว่าเราจะเห็นความสำเร็จเพียงแค่การจัดงานโชว์เริ่มต้นโครงการ โดยมีประชาชนที่ผู้ว่าราชการจังหวัดนายอำเภอเกณฑ์มา    แสดงลครต้อนรับให้นายกฯถ่ายรูปในวันเปิดโครงการเท่านั้น

4.งบประมาณส่งเสริม "โครงการพระราชดำริ" 2,000 กว่าโครงการ ปีละ 100,000 ล้านบาทเศษ

เป็นงบโฆษณาชวนเชื่อของเจ้าอีกรูปแบบหนึ่งที่บอกกับสังคมว่ากษัตริย์มีความ คิดดีแต่เนื้อแท้เป็นช่องทางทำมาหากินของพระบรมวงศานุวงศ์และราชนิกูลที่ทำ โครงการแต่ใช้ชื่อกษัตริย์มาแป๊ะและหาอยู่หากินกันระยะยาวเลี้ยงตัวเองและ บริวาร แต่ใช้เงินภาษีประชาชนตั้งแต่ทำอ่างเก็บน้ำบ้านพักและพระราชวังเพื่อ กษัตริย์และลูกหลานจะแปรพระราชฐาน (ไปเที่ยว) ไปดูงานแก้เหงา เช่นกิจการปลูกผักดอกไม้, ผลไม้เมืองหนาวบนภูเขา,แปรรูปผลผลิตทำข้าวเกรียบหัวผักกาดขาย, งบประมาณนี้ส่วนใหญ่ผ่านทางกระทรวงพาณิชย์, กระทรวงเกษตรและกระทรวงอุตสาหกรรม โดยมีหัวหน้าโครงการที่ส่วนใหญ่เป็นพวกเชื้อพระวงศ์โดยมีเงินเดือนกิน และหลายโครงการเป็นโครงการเชิงพาณิชย์ที่ใช้เงินภาษีไปสนับสนุน แต่เมื่อทำมาค้าขายได้กลับเป็นรายได้ส่วนตัวเช่นโครงการศิลปาชีพ, โครงการดอยคำ, โครงการภูฟ้าเป็นต้น ซึ่งเราจะเห็นร้านค้าและสินค้าต่างๆวางขายโดยเฉพาะที่สนามบินสุวรรณภูมิ, สนามบินดอนเมือง และในพื้นที่ภาคเหนือและอีสานบางส่วนด้วยเหตุผลและข้ออ้างที่หลอกลวงประชาชน ว่า เป็นการทำเพื่อประชาชนในพื้นที่ที่ราบสูงและเพื่อความมั่นคงแห่งรัฐ (ถ้าราชสำนักมีประสิทธิภาพในการทำงานจริงก็ควรจะเลี้ยงตัวเองได้แล้วเพราะ ใช้งบสนับสนุนมานานแล้วแต่ทุกวันนี้ยังต้องตั้งงบประมาณสนับสนุนทุกปี)

5. งบประมาณของวังที่แอบแฝงอยู่ในกระทรวงต่างๆโดยไม่ระบุจำนวนและไม่ระบุโครงการ

งบประมาณส่วนนี้เป็นหน้าที่ของปลัดกระทรวงและอธิบดีที่จะต้องจัดสรรเจียด เงินจากงบประมาณปกติที่จะต้องบริการประชาชนไปสนับสนุนเช่นการซ่อมแซม พระราชวังในจังหวัดต่างๆหรือปรับปรุงเส้นทางและค่าเบี้ยงเลี้ยงเจ้าหน้าใน การเข้าเวรเฝ้ารักษาความปลอดภัยเนื่องจากพระบรมวงศานุวงศ์มีหมายกำหนดการจะ เสด็จพระราชดำเนินไปเป็นกรณีพิเศษโดยมิใช่เป็นแผนงานประจำปี

6.งบประมาณของวังที่แอบแฝงอยู่ใน "งบกลาง" ของสำนักนายกฯไม่ระบุจำนวน

งบกลางของสำนักนายกรัฐมนตรีเป็นงบฉุกเฉินโดยหลักการจะนำไปใช้ในส่วนของภัย สาธารณะต่างๆที่ประชาชนได้รับความเดือดร้อนโดยมิต้องระบุรายละเอียดโครงการ ทำงานไว้ล่วงหน้าเหมือนงบอื่นๆที่กำหนดไว้ใน พ.ร.บ. งบประมาณซึ่งทุกครั้งงบกลางนี้จะถูกอภิปรายจากสภาอย่างหนักที่สุดเพราะเป็น งบลอยที่ง่ายต่อการทุจริต (รัฐบาลถูกด่าแต่เจ้าใช้เงินโดยไม่มีใครรู้) ซึ่งก่อนหน้าทักษิณเป็นนายกฯตั้งไว้ 50,000 ล้านบาทแต่นับตั้งแต่ทักษิณเป็นนายกฯเป็นต้นมางบนี้ก็เพิ่มเป็น 100,000 ล้านบาทและเมื่อประยุทธ์เป็นนายกฯได้เพิ่มเป็น 300,000 กว่าล้านบาท

งบกลางนี้รัฐมนตรีทุกคนรู้ว่าเป็นงบประมาณที่สำนักพระราชวังแฝงไว้สามารถ หยิบใช้ได้เช่นงานจัดซื้อจัดจ้างตามพระราชประสงค์เป็นเงินก้อนใหญ่หรือใน ส่วนที่รัฐบาลจำเป็นจะต้องซื้อของชิ้นใหญ่ๆถวายเพื่อเอาใจเช่นซื้อเครื่อง บินส่วนพระองค์หรือรถยนต์ที่พระองค์ทรงชื่นชมหรือในโอกาสที่พระองค์เอ่ยปาก ชอบรถยนต์ที่นายกฯใช้อยู่นายกฯที่รู้งานก็จะรีบเอาเงินส่วนนี้ซื้อถวาย

วิธีการเอาเงินงบกลางออกไปใช้ตามพระราชประสงค์ก็จะไม่เปิดเผยและไม่ให้เกิด ข้อครหานินทาหรือไม่ต้องการให้ใครล่วงรู้เป็นเงินก้อนใหญ่สำนักพระราชวังก็ จะประสานกับปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีและเลขาธิการนายกรัฐมนตรีเป็นการภายในเป็น ความลับแล้วเลขาฯก็จะกระซิบบอกนายกให้ทราบ
โดยมีวิธีการปล้นเงินภาษีประชาชน 3 ขั้นตอนดังนี้...

1) ทุกวันอังคารจะเป็นการประชุมคณะรัฐมนตรีและวันศุกร์หรืออย่างช้าเย็นวัน จันทร์เจ้าหน้าที่จะนำเอกสารประกอบการประชุมไปให้รัฐมนตรีทุกคนแต่กรณีการขอ (หรือปล้น) งบกลางของราชสำนักจะไม่ยื่นเอกสารหรือแจ้งให้ทราบในวาระการพิจารณาของคณะ รัฐมนตรีแต่จะไปยื่นให้ตอนเช้าวันที่ประชุมที่มีศัพท์เรียกว่า "วาระจร"

2) พอถึง 9 โมงเช้าวันอังคารครม.เข้านั่งห้องประชุมนายกฯนั่งเป็นประธานการประชุมเลขาฯ ครม.จะจัดเจ้าหน้าที่มา 6 คนโดยถือและคุมเอกสารของราชสำนักเป็นความลับโดยเจ้าหน้าที่ 1คนคุมเอกสารให้รัฐมนตรี 6 คนดู (ครม.มี36คน, 6คูณ6=36)

3)รัฐมนตรีส่วนใหญ่ยังไม่ทันเปิดดูเอกสารที่เรียกว่าวาระจรนี้นายกฯก็จะพูด ใส่ไมโครโฟนว่า "สำนักพระราชวังเสนอมาขออนุมัตินะคะ (หรือนะครับถ้านายกเป็นผู้ชาย) แล้วครม.ก็จะต้องอนุมัติ

*ค่าใช้จ่ายอื่นๆเพื่อราชสำนักที่แฝงอยู่ในงานราชการอื่นๆนอกจากนี้มิได้รวม ค่าใช้จ่ายไว้ในค่าใช้จ่ายเพื่อพระมหากษัตริย์ที่ปรากฎข้างต้นเช่นกระทรวง การคลังออกโครงการธนบัตรที่ระลึกใบละ 60 บาท ออกขายให้ประชาชนเป็นระยะๆแล้วนำเงินถวายครั้งละประมาณ 1,000 ล้านบาท, การโฆษณาข่าวของราชสำนักเป็นกรณีพิเศษตอน 2 ทุ่มของทุกช่องโทรทัศน์ทุกวันซึ่งเป็นเวลาที่ดีที่สุดซึ่งหากตีราคาเป็นค่า เช่าเวลาจะเป็นเงินมหาศาล, หรือการเปิดร้านที่ใช้พื้นที่ที่ดีที่สุดในสนามบินสุวรรณภูมิแต่กลับไม่จ่าย ค่าเช่า, หรือการรับเงินและสิ่งของบริจาคต่างๆโดยไม่ต้องเสียภาษีรวมทั้งพระราชวัง ทั่วประเทศไม่ได้เสียภาษีโรงเรือนก็จะเห็นว่าประชาชนต้องแบกรับภาระที่หนัก อึ้งทั้งหมดนี้แทนกษัตริย์และราชวงศ์ซึ่งไม่เพียงแต่ไม่เป็นธรรมแต่ยังเป็น การลงทุนของรัฐที่ไม่เกิดผลประโยชน์กับประชาชนเลยอีกทั้งพระองค์ยังใช้อำนาจ จับประชาชนที่ล่วงรู้ความไม่ถูกต้องหรือเพียงแค่สงสัยตั้งคำถามเข้าคุกโดย ใช้กฎหมายพิเศษก็ยิ่งเห็นชัดว่าไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง,  

ดังนั้นหากจะ เปลี่ยนแปลงระบอบปกครองเป็น ระบอบประธานาธิบดีงบประมาณต่างๆสูญเปล่าเหล่านี้ก็จะถูกนำกลับมารับใช้ ประชาชนอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยเหมือนอย่างในสหรัฐอเมริกาเงินงบประมาณจะถูก ใช้อย่างมีประสิทธิภาพตรวจสอบได้ดังนั้นคุณภาพชีวิตของประชาชนจะดีขึ้นทันตา เห็น

*งบประมาณที่กษัตริย์นำไปใช้ทั้งทางตรงและทางอ้อมทั้งหมดนี้ทั้งก่อนและหลัง การพิจารณางบประมาณในสภาทั้งสส.และสว.ห้ามอภิปรายทั้งในสภาและนอกสภา

*ถ้าท่านผู้อ่านจะสงสัยและถามว่าก็ในเมื่อเป็นความไม่ถูกต้องและเป็นความ จริงเช่นนี้ทำไมไม่มีใครสักคนเลยหรือที่จะกล้าพูด?, คำตอบก็คือใครพูดก็คอขาดโดยจะมีคนไปแจ้งความจับในข้อหาพูดเท็จใส่ร้ายในหลวง มาตรา 112 และผู้ต้องหาก็ไม่มีโอกาสพิสูจน์ในศาลและไม่มีโอกาสได้ประกันตัวในระหว่าง การพิจารณาคดีด้วยและหัวหน้าพรรคหรือรัฐมนตรีในกระทรวงใดก็ไม่กล้าไปให้การ ว่าเรื่องเหล่านี้เป็นความจริงเพราะทุกคนที่จะไปยืนยันข้อมูลก็จะเจอข้อหา ตามมาและหมดความเจริญเติบโตในชีวิต, ดูตัวอย่างของจริงที่ พลตำรวจ โทพงศ์พัฒน์ ฉายาพันธุ์ ผู้บัญชาสอบสวนกลางและพรรคพวกเป็นตัวอย่างที่เก็บส่วยหาเงินเลี้ยงเจ้าแท้ๆ เมื่อถูกจับยังต้องปิดปากเงียบต้องสารภาพไม่อาจสู้คดีได้และทรัพย์สินทั้ง หมดถูกรวบรวมออกขายทอดตลาดทั้งหมดทันทีอย่างรวดเร็วเพราะหากสู้คดีอาจจะเกิด กรณีจำเลยในคดีกระโดดตึกตายและส่งเข้าเมรุเผาทันทีไม่ต้องพิสูจน์ศพและพระ ไม่ต้องสวดบังสกุล

*ในโครงสร้างเผด็จการของกษัตริย์เช่นนี้ก็จะเห็นชัดว่าประชาชนต้องสูญเสีย เงินภาษีเพื่อการโฆษณาชวนเชื่อให้แก่กษัตริย์และพระราชวงศ์เป็นจำนวนมากแต่ เงินเหล่านั้นกลับย้อนมาทำลายความสงบของสังคมด้วยการก่อจราจลล้มทุกรัฐบาล ที่มีความมั่นคงเพราะปรัชญาการปกครองของกษัตริย์ไทยคือ
"สถาบันกษัตริย์จะมั่นคงได้รัฐบาลของประชาชนต้องไม่มั่นคง"

คนไทยที่ยากจน อยู่แล้วกลับต้องยิ่งยากจนขึ้น,ทั้งที่เสียภาษีอย่างหนักอยู่แล้วแต่ภาษี กลับเป็นภัยย้อนมาหาตัวเองในรูปของความปั่นป่วนของสังคม