ทุกองค์กร หอนอิสระ ต่างถะโถม
รุมถุยถ่ม ข่มย่อยยับ สับจนสิ้น
หวังเพียงแต่ แช่อีกฝ่าย ไร้โบยบิน
เหยียบแดดิ้น สิ้นดวงแด แม้ที่ยืน
เหมือนจงใจ ไล่อีกฝ่าย ไร้ที่พึ่ง
จึงตะบึง บี้ตะบัน หั่นให้เหี้ยน
ไล่ต่อตี ทุบเท่งทึง ทึ้งให้เตียน
ข่มเข่นเฆี่ยน วนเวียนซ้ำ ย้ำให้อาย
อย่างนี้หรือ ฤาจะอยู่ คู่กันได้
อย่ามั่นหมาย ได้สงบ รบกันแน่
อย่าถือตัว มัวถือตน ให้คนแล
ตั้งตาแต่ แหย่รังแตน ให้แค้นใจ
หรือจะถึง ซึ่งเวลา พาวิโยค
ให้อับโชค โศกนาฏกรรม ซ้ำแดดิ้น
ผู้สูงส่ง คงกามเกียรติ เบียดโกงกิน
จนสูญสิ้น แผ่นดินเหือด เลือดเนืองนอง...สุดท้ายแล้ว ฤาจะต้องรบกัน
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar