มิควรโกรธมนุษย์มนา เสื่อมศรัทธาเพราะตัวท่านเอง....
ความเชื่อแน่แท้ แต่อดีตกาล
องค์เทวาดลบันดาล ทรงประทานความสุขสม
แม้นมนุษย์ด้วยบังเอิญ ต้องเผชิญความระทม
ขอความสุขอย่างสาสม หยุดระทมด้วยเทวา
ทรงบันดลทรงบันดาล ทรงประทานความเป็นสุข
มวลมนุษย์ได้เสพสุข ด้วยมีจิตเสน่หา
ร่วมแซ่ซ้องสรรเสริญ ร่วมอัญเชิญเทพเทวา
ร่วมน้อมส่งสู่นภา ”ดุสิตามหาภิรมย์”
ประทานเทพอำอวยพร ล่วงครึ่งค่อนศตวรรษ
แต่เรื่องลับกลับตาลปัตร ด้วยอสัตย์ศรัทธาหาย
ประทานพรซ่อนเงาเงื่อน มือแปดเปื้อนความเป็นตาย
ศรัทธาเลือนเขื่อนทลาย ความเชื่อกลายดั่งสายธาร
ฤามีเหตุต้องอาเพส ด้วยเสพสมบ่มิสม
สวรรค์ลาฟ้าถล่ม เสื่อมนิยมถูกแปลงสาร
องค์เทวาตกสวรรค์ กรรมกระชั้นให้รำคาญ
ดุสิตาไม่สราญ ล่มแล้วฐานเทวดา
สายรุ้งใสวัยละอ่อน ก่อนเจ้าเคยมีเจ็ดสี
บัดนี้เอยถูกย่ำยี จากเจ็ดสีเหลือเพียงสาม
สัญลักษณ์เทวดา ถูกคลุมผ้าชายนิรนาม
มันบังอาจเอามาหยาม ขู่คุกคามมนุษย์มนา
รูปสุดท้ายองค์เทวา ต้องลับลาผนังโบสถ์
ด้วยทำคุณบูชาโทษ ภาพถูกปลดจากข้างฝา
ตาสว่างอย่างสุดๆ มนุษย์เลือนภาพเทวา
มิควรโกรธมนุษย์มนา เสื่อมศรัทธาเพราะตัวท่านเอง....
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar