มีคนสงสัย ทำไมต้องฆ่า "กวี" ? เพราะ "กวี" คือนักคิด คือผู้อธิบายอุดมการณ์อันยาก ให้มวลชนเข้าใจได้ง่าย เผยแพร่ความคิด อุดมการณ์ทางการเมืองได้แจ่มชัด หนักหน่วง

วันอังคารที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557

มีคนสงสัย ทำไมต้องฆ่า "กวี" ?

by  go6 TV

มีคนสงสัยเยอะมากว่าทำไมต้อง "ฆ่ากวี"

ย้อนประวัติศาสตร์ไทยที่ผ่านมา ในภาวะการต่อสู้ทางการเมือง ฝ่ายตรงข้ามจะ "ฆ่ากวี" ก่อนเสมอ

เพราะ "กวี" คือนักคิด คือผู้อธิบายอุดมการณ์อันยาก ให้มวลชนเข้าใจได้ง่าย เผยแพร่ความคิด อุดมการณ์ทางการเมืองได้แจ่มชัด หนักหน่วง

หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง นักคิดคนแรก ที่ถูกไล่ฆ่า ไล่ไปตายนอกประเทศ ก็คือ "นายปรีดี พนมยงค์" นายปรีดีคือนักคิดตัวฉกาจ ที่เป็นนักการเมืองด้วย จึงมีพิษสงที่ฝ่ายตรงข้ามกลัวเป็นสองเท่า จึงมิแปลก ที่ฝ่ายตรงข้ามทำทุกวิธีทางไล่นายปรีดีจนไปตายในต่างแดน

จากนั้นต่อมา นักคิดนักเขียน อีกหลายคน ก็โดนไล่ล่าเช่น นักเขียนนักหนังสือพิมพ์ชื่อดัง ศรีบูรพา หรือ กุหลาบ สายประดิษฐ์ ต้องเป็นผู้ต้องหาคดี กบฏสันติภาพ และลี้ภัยออกนอกประเทศไปตายที่ประเทศจีน

สุวัฒน์ วรดิลก นักประพันธ์ชื่อดัง
นายสุพจน์ ด่านตระกูล
นายสุภา ศิริมานนท์ เจ้าของนิตยสารอักษรสาส์น
นายอุทธรณ์ พลกุล บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ
นายบุศย์ สิมะเสถียร บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ พิมพ์ไทย

ทุกท่านที่เอ่ยนาม ล้วนเป็นนักคิด นักเขียนในยุคหลังเปลี่ยนผ่านการปกครอง แต่ต้องถูกไล่ล่า หนีตายร่วมรุ่นไล่เลี่ยกับปรีดี พนมยงค์

ถัดมาอีกยี่สิบปี ช่วงเกิดเหตุการณ์ตุลามหาวิปโยค แม้ไม่ได้ไล่ล่านักคิด แต่พัฒนาขึ้นมาอีกระดับคือ ไล่ฆ่านักศึกษาซึ่งถือว่าเป็นชนชั้นปัญญาชนของประเทศ ที่มีความตื่นตัวทางการเมืองอย่างเข้มข้น

ดังนั้น "นักคิด" คือผู้ที่สามารถอธิบายสิ่งยาก ให้เป็นสิ่งง่าย บรรยายอุดมการณ์ทางการเมืองอันหนักแน่น ที่ยากต่อความเข้าใจ ให้ซาบซึ้งเข้าไปในจิตใจมวลชนด้วยการนำเสนอผ่านร้อยแก้ว ร้อยกรอง บทกวี

ความรื่นรม สุนทรี ผสานความแข็งแกร่งของอุดมการณ์ของกวี เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง และยากกว่าการหานักการเมืองด้วยซ้ำ

หลายคนอาจสงสัย หากจะไล่ฆ่ากันให้สั่นสะเทือน ฆ่า "นักรบ" ไม่ดีกว่าหรือ

ฝ่ายตรงข้ามมองว่า "นักรบ" นั้น หากสู้กันขึ้นมาจริงๆ ยิงทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ไม่ยากเย็น เพราะนักรบสมัยนี้ แพ้เม็ดตะกั่วทุกคน

แต่นักคิด ที่จะปลุกระดมพามวลชนให้ฮึกเหิมสู้อย่างไม่เกรงกลัว อีกทั้งนักคิด ยังปลูกฝังอุดมการณ์ทางการเมืองอย่างเข้มข้นจากรุ่นสู่รุ่น จากพ่อสู่ลูก ด้วยบทกวี ข้อเขียน ซึ่งไม่มีวันตาย เช่นข้อเขียนของ ศรีบูรพา แม้วันนี้เขาจะไม่อยู่ แต่นักเขียน นักอ่านทุกคนยังต้องอ่านและศึกษางานเขียนและอุดมการณ์ของเขาอย่างลึกซึ้ง สืบทอดผ่านมาร่วมห้าสิบปีอย่างแข็งแกร่ง

ในประวัติศาสตร์ไทยร่วมสมัย

เมื่อใด ที่ฝ่ายตรงข้าม เริ่มลงมือฆ่า "กวี"

เมื่อนั้น มหาสงครามกำลังจะอุบัติ

เสมอ....


มวลชนร้องเพลง "นักสู้ธุลีดิน" ไว้อาลัยร่วมหมื่นคนสดุดี ไม้หนึ่ง ก. กุนที 28-4-2014 


https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Hi4VdnsSdOg