คำถามที่คนไทยชอบถาม ทั้งๆที่รู้คำตอบแล้ว....

จุดรวมศูนย์ของปัญหาใน เมืองไทยมันก็มีอยู่แค่นี้ 

 แต่คนไทยก็จะหันไปพูดเรื่องกฎหมายเรื่องมาตราต่างๆ ซึ่งนั้นมันเป็นเพียงปรากฎการณ์ของปัญหา แต่ธาตุแท้ของมันคือ "ระบอบไอ้เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง " ทั้งๆที่คนไทยก็รู้ว่าใครคือเจ้าของระบอบนี้ ซึ่งถ้าจะเรียกให้ถูกต้องตามหลักวิชาการก็เรียกว่า " ระบอบเผด็จการราชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข " ซึ่งพูดง่ายๆก็คือระบอบกษัตริย์เผด็จการนั้นเอง 

แล้วใครละเป็นกษัตริย์ และราชินี ทั้งๆที่เป็นที่รู้กันอยู่ในเวลานี้ก็ได้แก่ " ไอ้เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง " นั้นเอง 

ฉนั้นคำถามมีเพียงว่าจะเอาหรือไม่เอาระบอบนี้ไว้ต่อไป ถ้าเอาก็ต้องยอมรับความเป็นทาสของระบอบนี้ต่อไป แต่ถ้าไม่เอาก็ต้องรวมตัวกันทั้งประเทศโค่นล้มระบอบซาตานนี้ลง แล้วสร้างระบอบใหม่ขึ้นมาคือรระบอบประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ ที่คนไทยมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน มีความยุติธรรมมีประชาธิปไตย ไม่ต้องมาเป็นทาสอยู่ใต้ระบอบเผด็จการของกษัตริย์ หรือของ ระบอบ " ไอ้เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง " นั้นอีกต่อไป ... 

 

ความขลาดกลัว ขลัวเขลา อาจเน่าเสื่อม
ระอาเอือม เสื่อมตก อกเป็นหนอง
ทำสิ่งใด ไร้ผล ผู้คนมอง
คนทั้งผอง มองข้าม ความเป็นคน

ถ้าไม่สู้ คงรู้อยู่ มีรูให้
ไว้อาศัย ได้ปะทัง อย่าหวังหน้า
ต้องทนทุกข์ เหมือนถูกเหยียบ เสียบอุรา
คงหมดค่า หมายังดี มีที่นอน

ความแกร่งกล้า พาพบ ประสบสม
คนนิยม สมชาติ องอาจหาญ
แม้ทุกข์ตรม ขมร้อน ซ่อนไม่นาน
ถูกเผาผลาญ เพราะหาญกล้า พาพ้นภัย

กล้าเท่านั้น กล้าประจัญ ให้มันรู้
ทั้งหน้าหมู หน้าหมา หากลัวไม่
ต้องสู้กัน ไม่หวั่น ว่ามันใคร
ไหวไม่ไหว ใจเท่านั้น มันเป็นนาย...สู้ไม่สู้ อยู่ที่ใจ

Equality,