เมื่อเข้าสู่"สงคราม"..การต่อสู้...ผลตามมา คือ...บ้านเมืองเสียหาย ผู้คนบาดเจ็บ ล้มตาย...สงครามกลางเมืองคงหลีกเลี่ยงไม่พ้นเสียแล้ว เมื่ออำมาตย์เลือดเข้าตาฉวยโอกาสลงมือก่อน...แม้แต่คนในครอบครัวสายเลือดเดียวกันยังฆ่าได้ นับประสาอะไรกับชีวิตประชาชนไทยที่อำมาตย์มองเป็นข้าศึกศัตรู. ต้อง"ตาต่อตา ฟันต่อฟัน" เท่านั้นคือทางออก....

By   big60
04/23/2014 - 19:27      

ก็เสียใจด้วย แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร มันเป็นจุดประสงค์ของเขาแต่ต้นก็รู้กันอยู่ เขารุนแรง คลุ้มคลั่ง จนถึงขนาดพ่อแม่ญาติพี่น้องก็อาจฆ่าได้ นับประสาอะไรกับกลุ่มที่เป็นศรัตรูเขา ถึงได้บอกว่า ฝ่ายเราควรมีกองกำลังที่ตั้งขึ้นโดยถูกกฏหมายไว้ป้องกันตนเอง มันเป็นสิทธิอันชอบธรรมที่จะป้องกันชีวิตตัวเอง และควรมีกลุ่มที่คล้ายกับองค์กรไว้คอยไล่ล่ากลับคืน เพื่อปรามเขาไว้บ้าง ไม่งั้น จะได้ใจ กลุ่มพี่น้องเราที่อ่อนแอจะลำบาก
...
หวังพึ่ง รบ.ไม่ได้ เขาเป็นผู้บริหารประเทศ ต้องทำให้ดูเหมือนเป็นกลาง หนุนก็ต้องแบบในทีเท่านั้น อีกอย่าง ผู้นำ รบ.เป็นนักบริหาร ไม่ใช่นักต่อสู้แบบนี้ คงไม่ทราบว่าจะต้องทำอย่างไร เป็นหน้าที่ของพวกเราที่จะต้องทำเอง ที่เหลือก็ระวังไว้มั่งหล่ะ เขาก็ประกาศล่วงหน้าแล้วว่าเห็นเราเป็นขยะ ที่ต้องเก็บกวาด จะอยู่เฉยให้เขากวาดไม่ได้ ไครทำอะไรได้ก็ต้องทำ ไม่งั้นสักวันมันจะมาถึงตัวเอง รวมกลุ่มกันได้เป็นดีที่สุด

ไพบูลย์  คุ้มฉายา??? หัวหน้าทีมเก็บศพ??? ฆ่าคนเอาฤกษชัย ในการเริ่มงานใหญ่ของไอ้เปรมมัน   ช่วยกันหาคำตอบด่วน....

แด่...ท่านไม้หนึ่ง ก.กุนที กวีราษฎร



โดย  พิณ ลำโขง, 

ด้วยอาลัย “ไม้หนึ่ง ก.กุนที”
นามกวี สีแดง กำแหงหาญ
กลอนลากไส้ ขอดเกล็ด เผด็จการ
คือตำนาน นักสู้ ศิลปิน


แต่นี้ไป จะไม่มี กวีแก้ว
เพริศแพร้ว คำคม คารมศิลป์
กล่อมพล ด้วยกลกลอน เป็นอาจินต์
สุดถวิล หวนหา แลอาลัย


อย่าได้ห่วง ผู้อยู่หลัง ยังสู้ต่อ
“ประชาธิปไตย” ใช่ก่อ วันเดียวได้
เราตายสิบ แต่เกิดแสน แทนกันไป
หลับสบาย สุขดิถี “กวีราษฎร.”