บทกวีที่สั่นสะเทือนที่สุดในจักรวาล "สถาปนาสถาบันประชาชน".......ขอคำนับนบกรานท่านคนกล้า กวีจารต่อกรฟ้าผู้บาตรใหญ่ ร่ายอักษรสวนกระสุนรุนรุกไป เป็นไม้หนึ่งในใจไพร่ตลอดกาล...ด้วยจิตคาราวะ

นี่คือบทกวีที่สั่นสะเทือนที่สุดในจักรวาล "สถาปนาสถาบันประชาชน"





สถาปนาสถาบันประชาชน

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์
สายลมปฏปักษ์จึงพัดหวน
การรื้อสร้างไม่อาจทำอย่างนุ่มนวล
ทุกชิ้นส่วนต้องกล้านับ 1 ใหม่

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์
กระบวนทรรศน์เสรีไม่ขยาย
2475 พริบตาเป็นอาชาไนย
แล้วก็กลับเป็นงัวควายเหมือนๆ เดิม

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์
สิทธิ หน้าที่ แจ่มชัดไม่ทันเริ่ม
ลงหมุดแล้วไม่ตอกต่อเสาเติม
เอาเครื่องเรือนไปปลูกเสริมสร้างเวียงวัง

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์
อำนาจรัฐ เศรษฐกิจ จึงล้าหลัง
เงินในบ้านชาวนามีน้อยจัง
แต่สะพรั่งแน่นวองขาวในพานทอง

คณะราษฎร์คือเด็กสาว
มีความรัก เยาว์วัยได้ตั้งท้อง
ถ้าพวกคุณเป็นพ่อแม่ผู้ปกครอง
เลือกทำแท้งหรือจะบำรุงครรภ์

เด็กในท้องอาจคลอดเป็นผู้แทนถ่อย
ชั่วหรือดีอยู่ที่เลี้ยงสร้างสรรค์
อดทนคอยให้เขาพัฒนาการ
ย่อมเติบใหญ่สมบูรณ์งามตามเวลา

แต่...
บางคนสร้างยุทธศาสตร์ "ราษฎร์ไม่พร้อม"
คุณไม่เคยยินยอมให้เราก้าวหน้า
เฝ้าแทรกแซงแบ่งแซะเสมอมา
เป็นประชาธิปไตยใจพิการ

ใจพิการเพราะประชาไร้อำนาจ
ความเป็นชาติอยู่ในกำมือทหาร
การตัดสินของหมู่ตุลาการ
ไม่พิพากษาในนามมหาชน

วางระเบิดระบบการศึกษา
ถึงเวลามืดบอดไม่เห็นหน
ทัศนวิสัยใบ้จำนน
ปัญญาชนบื้อพันหลักสนตะพาย

ชนชั้นกลางกลวงว่างเปล่าสมอง
บกพร่องทำปัญญาเสื่อมสูญหาย
ชีวิตไหวเบาหวิวปลิวสยาย
แย่กว่าควายไม่มีใครยอมไถนา!


คลิป   ไม้หนึ่ง ก.กุนที อ่านบทกวี
https://www.youtube.com/watch?v=nvCrhY48cGs&feature=player_embedded
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=KbdLBuGUpro
https://www.youtube.com/watch?v=Vx4XGzfsDco&feature=player_embedded



ไม้หนึ่ง ก.กุนที อ่านบทกวีชิ้นนี้ในงาน Thai Poet Forum เมื่อ 23 มีนาคม ที่ผ่านมา (ปี 2009) ใครต่อใครต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทรงพลังและเรียกอารมณ์คล้อยตามได้มากที่สุด
โดยเฉพาะในงานนี้กวีอย่าง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ร่วมอยู่ด้วย (เป็นที่รู้กันว่าอยู่ฝ่ายเสื้อเหลืองชัดเจน) ทว่าบทกวีของกวีรัตนโกสินทร์กลับไม่อาจสะกดคนฟังได้เลย ตรงข้ามกับไม้หนึ่งที่ใครบางคนต้องขอไปจับไม้จับมือเมื่อเขาเดินลงมา
ทั้งหมดนี้มีคนอื่นเล่ามา จึงขออนุญาตเล่าต่อ จริงเท็จประการใดขอให้ทำใจว่านี่คือข้อมูลชั้นสอง
ฉันไม่ได้เห็นด้วยตา ไม่ได้ยินกับหู ว่าพี่ไม้หนึ่งอ่านบทกวีด้วยน้ำเสียงอย่างไร
แต่เพียงแค่ได้อ่านบทกวีชิ้นนี้ ก็ขนลุกแล้ว
ขอค้อมหัวคารวะพี่ท่านมา ณ โอกาสนี้