อู้ลั่นลา.อู้ลั่นลา...เดินตามป๋าหมาไม่กัดอู้ลั่นลา.อู้ลั่นลา...เดินตามป๋าหมาไม่กัด พี่กับน้องแสนอ่อนหัด...ถูกป๋ากัดตรูละขำ ป๋าหลอกเด็กให้เค้กหญิง..แต่ที่จริงป๋าใจดำ ป๋าหลอกหญิงให้ชิงดำ...แต่ป๋ากำคทาเมือง

ขุนเขาบอก :

อู้ลั่นลา.อู้ลั่นลา...เดินตามป๋าหมาไม่กัด

สุดชีช้ำกะหล่ำปลี...เพียงเพราะชีไม่มีผัว
ไร้คู่เห็นเป็นตนตัว...ผีจับหัวผัวไม่ขอ
พี่กับน้องไปฟ้องแม่...โรคภูมิแพ้แม่ให้รอ
โรคสาวแก่แม่กับพ่อ...ปรึกษาหมอรอเกือบตาย

รอจนแห้งแรงเริ่มถอย...เหมือนชม้อยปล่อยเงินกู้
ปล่อยทุกวันจนพันตู...กว่าจะรู้กูเกือบสาย
ปล่อยให้แก่จนหงำเหงือก...พ่อไม่เลือกตรูละอาย
คนเขารู้ตรูละหน่าย...ไม่ฉะบายแล้วพ่อตรู

ตรูกับน้องแสนหมองเศร้า...โรครุมเร้าเราไร้ผัว
คิดเขียนเสือให้วัวกลัว...มันไม่กลัววัวไม่หมู
ซุ่มจับปูถูกปูหนีบ...เลือดไหลซิบหนีบนิ้วตรู
สองพี่น้องหวังดองปู...ปูฮึดสู้ถูกปูยำ

อู้ลั่นลา.อู้ลั่นลา...เดินตามป๋าหมาไม่กัด
พี่กับน้องแสนอ่อนหัด...ถูกป๋ากัดตรูละขำ
ป๋าหลอกเด็กให้เค้กหญิง..แต่ที่จริงป๋าใจดำ
ป๋าหลอกหญิงให้ชิงดำ...แต่ป๋ากำคทาเมือง

ต้องไร้คู่.อู้ลั่นล้า...ใส่ชฎารำหน้าหอ
หวังสู่ฟ้าตั้งตารอ...หนุนสะตอนกหวีดเหลือง
ด้วยความหวังตั้งใจจด...หนุนกบฏขี้รดเมือง
พี่กับน้องหวังครองเมือง...ปลูกดาวเรืองดาวกระจาย

ต้องเสียหายหลายแสนล้าน...แค่นงคราญอยากมีผัว
ให้คนเห็นเป็นตนตัว... ต้องมีผัวก่อนจะสาย
คือเรื่องราวสาวเหลือน้อย...คนไม่ค่อยนำบรรยาย
คือละครตอนสุดท้าย...ตอนนางร้ายหมายขิงเมือง....บทละครตอน “ ฉันรักผัวเขา “
ขุนเขาจากแดนไกล,