ร่วมรำลึกครบรอบวันเกิดปีที่ 46 ของไม้หนึ่ง ก.กุนที โดยทำสิ่งดีๆคิดถึงเพื่อนร่วมสังคมจัดเลี้ยงอาหารคนไร้บ้าน

Prachatai

เลี้ยงอาหารคนไร้บ้าน รำลึก "ไม้หนึ่ง ก.กุนที"

วานนี้ (27 พ.ย.) มูลนิธิอิสรชนร่วมกับกลุ่มเพื่อนไม้หนึ่งจัดเลี้ยงอาหารให้กับคนไร้บ้านในโอกาศครบรอบวันเกิดปีที่ 46 ของไม้หนึ่ง ก.กุนที ที่บริเวณแม่พระธรณีบีบมวยผม ริมคลองหลอด สนามหลวง มีคนไร้บ้านประมาณ 100 คนมารับอาหาร
ปีที่แล้ว มูลนิธิอิสรชนและกลุ่มเพื่อนไม้หนึ่งก็จัดกิจกรรมรำลึกด้วยการเลี้ยงอาหารคนไร้บ้านในวันเกิดของไม้หนึ่งด้วยเช่นกัน

ทั้งนี้ ไม่หนึ่งถูกยิงในช่วงบ่ายของวันที่ 23 เม.ย.2557 ที่บริเวณลานจอดรถ หน้าร้านอาหารครกไม้ไทยลาว ซ.ลาดปลาเค้า 24 เขตลาดพร้าว และเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ปัจจุบันคดีฆาตรกรรมไม้หนึ่งยังไม่มีความคืบหน้าแต่อย่างใด
ประวัติไม้หนึ่ง ก.กุนที
“ไม้หนึ่ง ก.กุนที” เป็นนามปากกาของ "กมล ดวงผาสุก" เจ้าของร้านข้าวหน้าเป็ด บะหมี่เป็ด "Duck Poet's Society" เขาเป็นที่รู้จักในวงกว้างจากการเขียนบทกวีการเมืองลงใน มติชนสุดสัปดาห์ และนิตยสารอื่นๆ ตั้งแต่ปลายทศวรรษ 2530 ถึงต้นทศวรรษ 2540 พื้นเพของเขาเป็นชาวอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม จบการศึกษาปริญญาตรีจากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ผลงานเขียนชิ้นสำคัญของเขา ได้แก่ บางเราในนคร (2541) รูปทรง มวลสาร พลังงาน และความรัก (2544) และ สถาปนาสถาบันประชาชน (2554) เป็นต้น
ภายหลังรัฐประหาร เขาเป็นอีกหนึ่งคนที่ออกมาต่อต้าน และเริ่มปรากฏตัวบนเวทีของคนเสื้อแดง ร่ายบทกวีการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยอันทรงพลัง จนกระทั่งเขากลายเป็นที่รู้จักในนาม “กวีราษฎร" "กวีเสื้อแดง” มีบทกวีหลายชิ้นที่เป็นที่กล่าวขวัญถึงจนปัจจุบัน เช่น ‘ประชาทิพย์ พิทักษ์ไทย’ ที่แต่งให้ นวมทอง ไพรวัลย์ คนขับแท็กซี่ชนรถถังต้านรัฐประหาร 49 ซึ่งภายหลังได้ผูกคอตายเพื่อยืนยันอุดมการณ์ของตนในวันที่ 31 ต.ค. ปีเดียวกัน
หลังจากนั้นเขายังคงร่วมเคลื่อนไหวกับกลุ่มคนเสื้อแดงโดยตลอด ในปี 2553 ไม้หนึ่งฯ เป็นส่วนหนึ่งของแกนนำที่จัดตั้งพรรค ‘แนวร่วมสังคมประชาธิปไตย’ ซึ่งในภายหลังต้องยุติการตั้งพรรคไปเนื่องจากไม่สามารถดำเนินการตามเงื่อนไขของกฎหมายเลือกตั้งได้
หลังการสลายการชุมนุมปี 2553 ไม้หนึ่งฯ และแกนนำจำนวนหนึ่งได้หายหน้าไปจากเวทีการเคลื่อนไหวทางการเมืองพักใหญ่ อาจจะด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย ก่อนจะกลับมาอีกครั้งและผนึกกำลังกับ สุดา รังกุพันธ์ หรือ อ.หวาน ขับเคลื่อนเรื่องการช่วยเหลือนักโทษทางการเมือง มีการจัดตั้งกลุ่มปฏิญญาหน้าศาล จัดเสวนาเรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรม
ราวปี 2555 เขาเป็นแนวร่วมในการขับเคลื่อนแก้ไขกฎหมายอาญามาตรา 112 ที่ขับเคลื่อนโดยคณะกรรมการรณรงค์แก้ไขมาตรา 112 (ครก.112)
จนกระทั่งต้นปี 2556 เขายังมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนขบวน “29 มกราหมื่นปลดปล่อย” เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลดำเนินการปล่อยนักโทษการเมืองจำนวนมากที่ถูกจับกุมหลังสลายการชุมนุมและยังถูกคุมขังจนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้เขายังจัดรายการทางช่องเอเชียอัพเดทด้วย
ในช่วงปี 2553 เขามีส่วนร่วมกับศิลปินคนอื่นจัดทำรูปปั้น "นวมทอง ไพรวัลย์" โดยไม้หนึ่งตั้งชื่อประติมากรรมนี้ว่า “นวมทอง ไพรวัลย์ ประชาทิพย์พิทักษ์ไทย” โดยคำว่าประชาทิพย์ ปรากฏในบทกวีของเขาหลังเหตุการณ์สงกรานต์เลือด โดยเขาให้เหตุผลว่า โดยมโนคติเดิมมักบอกว่าคนดีตายแล้วขึ้นสวรรค์ แต่เขาเห็นว่าคนที่มีอุดมการณ์เพื่อส่วนรวม ตายแล้วก็คงไม่ไปเสวยผลบุญส่วนตัวด้วยการไปสวรรค์ แต่น่าจะยังยินดีเป็นเจ้าที่เจ้าทาง ผีทุ่งผีนา ที่อยู่ใกล้ชิดประชาชน ดูแลปกป้องคุ้มครองประชาชนผู้ต่อสู้เพื่อส่วนรวม