เมือง “แห่งอาจม”...... กรุงเทพวุ่นวาย...กลายเป็นจาราจล ดักวิ่งชิงปล้น...มหาโจรมันเห่าหอน ปิดบ้านบิดเมือง..หวังเปลื้องพระนคร รถราจารจร..ติดเป็นหนอน”สมน้ำหน้ามึง” สมนำหน้าแล้ว...ไล่แม้วได้ไอ้เทือก เชิญมึงกระเดือก...ข้าวเปลือกให้สาสม เป็นวัวเป็นควาย..ฉิบอ๋ายกันทั้งเมือง เชิญทัดดอกเหลือง...อยู่กับเมือง “แห่งอาจม”...

ขุนเขาบอก :

เมือง “แห่งอาจม”......

ชักน้ำเข้าลึก..ชักศึกเข้าบ้าน
คบพวกจัณฑาล...เข้าบ้านเป็นสหาย
ป่วนบ้านป่วนเมือง..สร้างเรื่องวุ่นวาย
โจรก่อการร้าย..มันย้ายเข้ากรุง

เห็นโจรเป็นเทพ..มันเจ็บกระดองใจ
ยืนด่าปราศรัย..รับใช้คนชั้นสูง
คนกรุงแซ่ซ้อง..ปกป้องบ้านเมือง
หูทัดดอกเหลือง..เดินเขื่องทั่วกรุง

อยู่นานมันไม่กลับ..พวกกูหลับไม่ลง
พวกผีตายโหง..มันหลงคนชั้นสูง
มันปิดพระนคร..ไล่ต้อนนางนกยุง
นกยุงบินสูง...มุ่งสู่เมืองอุดร


กรุงเทพวุ่นวาย...กลายเป็นจาราจล
ดักวิ่งชิงปล้น...มหาโจรมันเห่าหอน
ปิดบ้านบิดเมือง..หวังเปลื้องพระนคร
รถราจารจร..ติดเป็นหนอน”สมน้ำหน้ามึง”

เอาไงกันดีหว่า...ไอ้พวกห้าร้อยละลาย
ทำมาค้าขาย...จากบาทกลายเป็นสลึง
แขกบ้านแขกเมือง..หลบเลี่ยงความสะพรึง
ทีนี้ละมึง...คงถึงกาลล่มจม

สมนำหน้าแล้ว...ไล่แม้วได้ไอ้เทือก
เชิญมึงกระเดือก...ข้าวเปลือกให้สาสม
เป็นวัวเป็นควาย..ฉิบอ๋ายกันทั้งเมือง
เชิญทัดดอกเหลือง...อยู่กับเมือง “แห่งอาจม”......