คำพูดของหัวหน้าผู้สั่งการอยู่เบื้องหลังกบฎอันธพาลสุเทพ " บ้านเมืองของเราเป็นปึกแผ่นมั่นคงและร่มเย็นเป็นสุขมาช้านาน เพราะเรามีความยึดมั่นในชาติ ..."

 

นี่คือวาทะกรรมของปีศาจมือถือสากปากคาบคัมภีร์ เจ้าของระบอบเผด็จการอำมหิตตัวจริงเสียงจริง หัวหน้าศักดินานายทุน เจ้าพ่อมาเฟีย ทีทำตัวเป็นเทวดากำมะลอ ปีศาจผีดิบสั่งฆ่าประชาชนมาแล้วอย่างมากมายจนได้รับฉายาว่า " ไอ้เหี้ยสั่งฆ่าอีห่าสั่งยิง "เป็นผู้ขัดขวางไม่ให้ประเทศไทยมีระบอบประชาธิปไตยไม่ให้มีการเลือกตั้งทรยศ คตโกงประเทศชาติและประชาชน กดขี่ข่มเหงเป็นพวกกาฝากทำนาบนหลังคนจน  ให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลังกบฎหมาบ้าสุเทพและพวกทำลายชาติ 

โค่นล้มรัฐบาลของประชาชนที่มาจากการเลือกตั้งเพื่อจะได้จัดตั้งรัฐบาล และรัฐสภาของตัวเองขึ้นมาแทนในการเปลี่ยนผ่าน โดยจะให้ลูกสาวพุงโตขึ้นมาเป็นกษัตริย์รัชกาลที่ ๑๐ แทนลูกชาย เหมือนกับตัวเองที่เคยแย้งชิงบัลลังก์จากพี่ชายมาแล้วโดยฆ่ารัชกาลที่ ๘ในหลวงอานันท์เมื่อวันที่ ๙ เดือนมิถุนายน พ.ศ ๒๔๘๙ เวลา ๙. ๓๐ นาฬิกา ก่อนจะเดินทางกลับประเทศสวิสเซอร์แลนด์เพียงวันเดียว 

เป็นตัวการทำให้สังคมแตกแยกออกเป็นสองฝักสองฝ่าย เอาศาล ทหาร พรรคการเมืองประชาธิปัตย์และองค์กรอิสระต่างๆไปจนถึงสื่อสารมวลชน ทำเป็นสมบัติส่วนตัวเพื่อใช้เป็นเครื่องมือกดขี่ข่มเหงประชาชนที่เป็นเจ้า ของประเทศ  เป็นเจ้าของตัวจริง ม. ๑๑๒ ที่จะจับใครเข้าคุกเข้าตรางก็ได้ที่ไม่จงรักภักดีโดยไม่มีการประกัน เพียงเพื่อรักษาบัลลังก์ให้แก่ตัวเอง 

 เป็นจอมเผด็จการอำมหิตตัวจริง ที่ปกครองประเทศโดยการหลอกลวงและโฆษณาชวนเชื่อ มาอย่างยาวนาน ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในเมืองไทยอยู่ในเวลานี้ก็มีสาเหตูมาจากบุคคลคนนี้  

 ฉนั้นประชาชนชาวไทยทั้งหลายจงลุกขึ้นมาต่อสู้เรียกร้องเพื่อไม่ให้มีระบอบ เผด็จการกษัตริย์อีกต่อไป ไม่ว่าจะมีการเลือกตั้งสักกี่ครั้งกี่หน ถ้าตราบใดยังอยู่ภายใต้ระบอบเผด็จการของกษัตริย์ปีศาจอำมหิตมือถือสากปากคาบ คัมภีร์นี้แล้ว ประเทศชาติก็จะไม่สามารถมีประชาธิปไตยตามที่ประชาชนส่วนใหญ่ปราถนาได้ 

โดย  แสงตะวัน

   
ขุนเขาบอก

สังคมทราม..ลามด้วยจิต..ริษยา
แอบอ้างฟ้า..มาปลอบปลุก..ทุกสมัย
ไพร่ขี้ข้า..หน้าอดสู..อยู่ร่ำไป
เป็นขี้ไคล..อยู่ใต้ตีน..แผ่นดินมาร

กาลเลื่อนไหล..ไม่เคยสร้าง..หนทางไพร่
ถูกอีไอ้..ไล่เยี่ยงสัตว์..ประหัตประหาร
ถูกยัดเยียด..ความเกลียดชัง..ประดั่งมาร
จากคนพาล..ศักดินา..ฟ้าเป็นใจ

ก้มหน้าแนบ..แทบติดดิน..เจียนสิ้นชาติ
แส้อำมาตย์..ฟาดกลางหลัง..ตั้งแต่ไหน
แอบมองฟ้า..ฟ้ามีรับ..กลับเป็นไป
อธิปไตย..ไทยล้ำลึก..ดึกดำบรรพ์

กลียุค..ทุกสมัย..ใครผู้เริ่ม
ใครฮึกเหิม..เติมเชื้อไฟ..ให้ความฝัน
ป้องไอ้อี..ให้มีฤทธิ์..สิทธิ์เหนือกัน
ทุกเมื่อวัน..มันกำเริบ..มันเติบโต

ยุติธรรม..ยิ่งซ้ำร้าย..กลายเป็นทาส
ทำลายชาติ..ตัดสินความ..ตามโมโห
คุกเข่าราบ..กราบอำมาตย์..ตวาดโว
หยิ่งยโส..เป็นโคควาย..ทำลายคน

ขุนศึกเล่า..เจ้าแค่ลา..เข่นฆ่าไพร่
แทนมือไม้..ใครคนสั่ง..ยังล่องหน
คณาจารย์..นักวิชา..ปัญญาชน
ยังเหยียดคน..ยังปล้นไทย..ใครบัญชา

ไฟกองใหญ่..ยังไหม้เมือง..เหลืองยังเข็ม
ธรรมนูญเล่ม..ทรราช..สร้างปัญหา
ธรรมนูญไทย..ยังใส่นวม..สรวมชฎา
ข้อกล่าวหา..ยังรุนแรง..ยังแบ่งคน

บทสุดท้าย..ตายคือชาติ..อำมาตย์เอ๋ย
สุขเสบย..คือเทวา..น่าฉงน
อภิสิทธิ์..ผิดมนุษย์..ปุถุชน
อิทธิพล..หรือศรัทธา..ฤางมงาย…